zaterdag 01 februari 2025
049.
Nog steeds geen idee...
nog steeds geen idee
wat mooier is het water
dat opkomt het gesis van water
dat opkomt dat schuimt en zachtjes
borrelt als het in de wormholletjes loopt
het water dat minzaam maar onverbiddelijk
alles gladstrijkt alles met een lachertje afdoet almaar
opkomt eerst wat schijnheilig neuriënd aan de zandkasteeltjes
zit ze dan met een verrassende schouderklop in de prak slaat alle
kanaaltjes lopen vol de bazaltstenen gaan onder onze voetstappen
verdwijnen onder water alsof wijzelf voorgoed in zee verdwenen zijn
of
het water dat stilletjes afgaat zonder te waarschuwen zomaar zonder
gejengel of gemopper het water dat afgaat dat een vlak strand
achterlaat met desnoods hier en daar een schelpje een zwarte
steen zwaar als een moe hoofd een toef hypergroen zeegras
een blauwe kwal blinkend als een zonnetje in de zon
blinkend zilver het water het natte zand nog vol
van water langzaam maar zeker wegebbend iets
weghebbend van toegeeflijkheid van zie daar
van die voetstappen van toen geen spoor
begin maar opnieuw alles begint immers
opnieuw geen idee nog
wat mooier is
2002
Alweer een nieuw gedichtenprentenboek van Plint. Na onder meer Eén gedicht is nooit genoeg (2015) en Dood gewoon gaan hemelen (2021) is er nu Ik zie de zee. Nadere aanduiding: Zeegedichten & Zeegezichten. Bijna honderd gedichten van bijna zeventig dichters, gecombineerd met schilderijen van Anke Roder.
Uit de publiciteitstekst:
Gedichten over aanmaningen uit Texel (alle schelpen onmiddellijk terug!), over dagen zo grijs als haring, een aflandige dag en tenen in de branding. Over water halen uit de zee, lichtjaren staren en altijd onderweg zijn en thuiskomen. Een heerlijk boek voor je winterblues. De wind waait zo je hoofd in.
Prachtig vormgegeven en zacht van kleur en inhoud. Linnen kaft, met foliedruk en buikbandje. Gebonden met leeslintje. Met register op titel en naam dichters en uitvoerige bronvermelding.
En Plint heeft alweer een nieuwe Bijzondere Bloemlezing aangekondigd!
