zondag 19 januari 2025
030.
Gordijnen
Deze gordijnen waren afgeprijsd toen wij ze kochten
maar na een heel leven hangen ze er nog
alleen een beetje zwaarder van de vele nachten
en een beetje lichter van de vele dagen
maar elke dag vind ik ze weer een beetje mooier
Gelukkig dat wij ze van armoe moesten kopen
want als we toen meer geld hadden gehad
zou ik ze, misschien onwetend, toch hebben gemist
Dit huis zou heel wat minder zijn
zonder die gordijnen van een gulden tien per meter
De gouden bloemen in de zachte stof
die na al die jaren zijn vergeeld
en daardoor zachter zijn gaan bloeien
maar daarom nog veel echter lijken
tonen ons de binnenkant van ons
Ze laten buiten wat we buiten willen sluiten
het is precies wat gordijnen moeten doen
ze verhullen soms de hardheid van het licht
maar stoven zachte zonnen op de muren en op ons
Soms, om even bij elkaar te zijn, maken wij ze dicht
2009
In 2008 verscheen Schrijver, verteller en wereldburger, een boek over het leven en werk van Ton van Reen, samengesteld door onder anderen Adri Gorissen. Die staat ook aan de basis van de gelijknamige opvolger, waar de titel Schrijver, verteller en wereldburger de toevoeging Een rijke oogst krijgt.
Schrijver, verteller en wereldburger
Uitgaven 2008 (boven) en 2024
Ton van Reen, 83 jaar oud en tussen 1965 en nu auteur van ruim honderd titels, waaronder proza en poëzie (ruim veertig), jeugdboeken (zo’n vijftig) en bloemlezingen en dialect-uitgaven (zo’n tien).
Blijvend vers
Verzamelde gedichten 1965-2007 (2011)
Hier kwam Ton van Reen niet eerder aan bod, terwijl zijn bundel Blijvend vers, met zijn verzamelde gedichten 1965-2007, hier wel in de kast staat. En toen ik las dat Wiel Kusters in Een rijke oogst een essay wijdt aan de dichter Ton van Reen, besloot ik dat boek onmiddellijk te kopen. Kortom: tijd dat ook deze rubriek hem opneemt. Dat doe ik aan de hand van Kusters’ stuk, getiteld Krijgen we straks pannenkoeken? Die vraag verwijst naar onderstaand gedicht, in 2003 geschreven voor het Limburgs Museum en daar te lezen bij het object Vliegende Hollander, het fictieve spookschip dat volgens de overlevering voor eeuwig rondvaart.
De Vliegende Hollander
Limburgs Museum
031.
Mam, ik ga vandaag...
Mam, ik ga vandaag op reis
Ga je weg mijn hartendiefje?
helemaal alleen mijn liefje?
Mam, ik ga op reis naar Rome
ik wil daar ook de paus bezoeken
weet jij hoe ik er kan komen?
Kindjelief, vanaf de keukendeur
reis je tot aan de kersenbomen
dan links af, voorbij de bessen
en bij de frambozen vind je Rome
De paus, je kunt hem echt niet missen,
woont in de heg, tussen de mussen
Mam, ik zal je nooit vergeten
ik ben terug nog voor het eten
krijgen we straks pannenkoeken?
