dinsdag 10 december 2024
Stuurloos fiets ik
Mild het weer, met nauwelijks wind
toch ploeter ik ertegenin.
In het merkwaardige er zijn fiets ik
mijn vaste rondje langs gereguleerde bomen.
Mijn geest is stroef, hortend mijn gedachten
geloosd uit een ontregeld brein. Ik trap voorbij
de overvloed aan klaver in de berm en ik
die houd van populieren rijd er blind langs
vergeet te luisteren naar het gebabbel van hun blad
de kleuren van de zomer glijden van me af.
Morgen is ze er niet meer.
De trage dreiging van het onvermijdelijke
je kunt omfietsen, maar het gebeurt alsnog.
2024
Pas bijna dertig jaar later schreef zij er een kleine reeks gedichten over. Enkele vanuit het perspectief van de huisarts, de andere dat van haar moeder of van haarzelf. Die vanuit haar eigen perspectief zijn de vijf gedichten van vandaag en morgen.
Wij
Ze ligt van ons vandaan
is al gegaan terwijl ze nog niet weg is
kijkt naar ons
alsof we er al niet meer zijn.
Haar taal is op. De onze hapert.
Zij wilde niet dat wij dit zouden zien.
Ze houdt zich nog bijeen. Voor ons?
Waarom zijn we erbij?
Zo opgepropt, de kamer is te krap.
We zitten veel te ver van haar.
Wat zijn we nietig. We zijn er bijna niet.
We zijn erbij.
Zes bundels gingen aan Van ons vandaan vooraf. Naast de vier reeds genoemde zijn dat Ergens slapen de anderen (2016) en Bestaansbegeerte (2022).
Daarmee is haar overige werk genoemd, maar niet besproken. Ik kom binnenkort nog op enkele andere van haar gedichten terug, dus zolang blijven haar bundels op tafel liggen. En dan zijn er nog de foto's van deze bundel.
Wegdrijven
De dag gaat sterven. Het is al avond.
Ik aai de knobbels op haar vingers
al dagen doen ze niet meer zeer.
Het is zo nieuw om dood te gaan.
Van iets dat ze gaat drinken, het lijkt wel koffie
en ja, dat is vanillevla met iets erin.
Ik voel niks, zegt ze als ze al wegzakt.
Daar heb je het begin, zegt hij.
Zeldzaam zacht is het gebaar waarmee
de licht bezwete god behoedzaam
langs de aandrang van haar borsten
zoekt naar het ontbreken van geluid:
ze is dood; na het hoofd nu ook het hart.
