dinsdag 03 december 2024
Ik de vader, jij de zoon
Kijk en|of luister hier:
- live op de radio;
- studio-cd.
De dag bijna voorbij
We zitten zij aan zij
op een bank in het park
’t Is maar de vraag
of jij nu weet
wie ik ben, hoe ik heet
Hond blaft luid
vogel fluit
bladeren aan de boom
Laat mij de handen zijn
de handen die je vangen
als je valt
als de weemoed en de pijn
je zomaar overvalt
’t Is de tijd die maalt
de tijd die stroomt
’t Is allemaal zo niet te vatten
simpel en gewoon
Ik de vader nu
jij de zoon
De kruimels in je hand
De eenden, de bank
en wij
Laat mij de handen zijn
de handen die je vangen
als je valt
als de weemoed en de pijn
je zomaar overvalt
’t Is de tijd die maalt
de tijd die stroomt
’t Is allemaal zo niet te vatten
simpel en gewoon
Ik de vader nu
jij de zoon
2024
Op papier lijkt de liedtekst, mede door de herhalingen, niet eens zo bijzonder, ondanks die ontroerende woorden van de liefhebbende zoon aan zijn dementerende vader: Laat mij de handen zijn die je vangen als je valt, want hij is de vader nu en de vader is de zoon.
Het lied van Raf Walschaerts – geschreven met broer Mich en gecomponeerd met collega-muzikanten Staf Bauters en Tom Vanstiphout – maakt deel uit van Grind, de huidige voorstelling van het Vlaamse theaterduo. Maar nu is het, samen met tien andere liederen, bewerkt voor een nieuwe studio-cd. Voor dit lied betekent dit dat de zang en gitaar van Raf en de tweede stem van Mich zijn aangevuld met onder meer piano, strijkers en een achtergrondkoor.
Kommil Foo: Mich (links) en Raf Walschaerts.
Schilderij van Hendrik Van Doorn op
het voorplat van de nieuwe titelloze cd.
Op papier lijkt de liedtekst niet eens zo bijzonder, schreef ik, maar door de muziek valt elke strofe, iedere zin, elk woord precies op zijn plaats. Er zijn zoveel sterke liedteksten in het Nederlands die overeind blijven zonder melodie… En er zijn veel welluidende composities geschreven die het beter af kunnen zonder de woorden die erbij klinken. Maar die eenheid van die elkaar versterkende tekst en melodie – één en één is drie – die hoor je maar bij weinigen. Ik kan grote buitenlandse singer-songwriters en chansonniers noemen aan wie ik denk als ik naar dit kleinood luister, maar ik houd me nog even in. Laat ik vandaag dichter bij huis blijven. Ik hoor die kwaliteit vaak bij Bram Vermeulen... Nog vaker bij Maarten van Roozendaal... En ja, ik beluister die ook in de mooiste liederen van Kommil Foo…
Wordt vervolgd.
