Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van
2024-1 (A-F), 2024-2 (G-K), 2024-3 (L-R) en 2024-4 (S-Z)
2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z) 
2022-1 (A t/m K) en 2022-2 (L t/m Z)
2021-1 (A t/m K) en 2021-2 (L t/m Z)
2020-1 (A t/m K) en 2020-2 (L t/m Z)
2019, 20182017 en 2016.

Week 44 - 581-582. Ronelda Kamfer: Meire

zondag 03 november 2024

ik leer mijn kind bendetekens met haar flashcards
zij leert het ABC van white supremacy
samen met haar bedtijdritueel
ik was haar haren met salie
en leer haar over haar voorouders
ik leer haar over vuur en over oorlog en ik leer haar
hoe je precies genoeg eten kookt

ik ben de moeder die ik niet heb gehad
zij is het kind dat mijn moeder nooit heeft gekregen

2021


Naast Stip op de horizon verscheen Breuk in de horizon. Ondertitel: Een bloemlezing over verzet, samengesteld door Antjie Krog. Zij schreef zelf de inleiding. 
Geen tachtig, maar ruim honderd gedichten, niet geordend op alfabet, maar losjes gegroepeerd in drie hoofdstukken (over achtereenvolgens persoonlijk, wanhopig en woedend verzet), geen nieuw maar bestaand werk, niet alleen van Nederlandstalige dichters (van oudere en jongere generaties, zoals Remco Campert en Lieke Marsman), maar ook van buitenlandse (onder wie Breyten Breytenbach en Anne Carson) en tenslotte: veelal afkomstig uit bestaande bloemlezingen (zoals van Ingrid Jonker en Wislawa Szymborska), maar ook speciaal voor deze uitgave vertaald (zoals van Ted Hughes en Adrienne Rich). 





nieuwe pillen

als de pillen niet meer werken
en het kokendhete bad en de douches
te vaak worden onderbroken door flashbacks
en je eet tot je misselijk wordt of
je hongert jezelf uit tot je je leeg voelt
bedenk dan dat je geacht wordt je zo te voelen
als je je haar in een vlaag van woede afknipt of verft
en de verleiding om de sigaret op je arm
uit te drukken wordt je te machtig
 bedenk dan dat dát het is wat je langzaam opvreet
ieder moment van iedere dag
maar niet vandaag
vandaag vinden we een nieuwe manier
een veilige vorm van zelfmedicatie
rode wijn en een doodgewone pijnstiller
hoe de gin en de opioïden stand-by
voor de personeelslunch
of het familiebezoek
voor de dagen waarop
de rand te dichtbij is


Ik kies voor twee gedichten van de dichter die in Breuk in de horizon het vaakst is vertegenwoordigd: Ronelda Kamfer, de Zuid-Afrikaanse (Kaapstad, 1981) van wie Krog – Kamfers taaldocente aan de Universiteit van de Westkaap! – maar liefst vier gedichten opnam, alle in vertaling van Alfred Schaffer en afkomstig uit twee van de bundels die in deze rubriek al eerder aan de orde kwamen: Nu de slapende honden (2010) en Chinatown (2021). 

Voor alle keuzes uit haar werk in deze rubriek:
Uit Nu de slapende honden (2010): Groepje van zeven;
uit Santenkraam (2012): Mooie Mitchy…;
uit Mammie (2017): Aanspraak en Ome Jerry, Wees lief voor elkaar… (I), Wees lief voor elkaar… (II) en Zij die niet rotzooien;
uit Chinatown (2021): Contra 30.

Archief 2024