Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A-F), 2024-2 (G-K), 2024-3 (L-R) en 2024-4 (S-Z),
2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 37 - 499-500. Seth Gaaikema: Twijfelen

woensdag 18 september 2024

Heer, ik kom hier om te twijfelen
twijfelen of U bestaat.
Ze zingen: Halleluja
dat slaat op U, ja, inderdaad. 
Maar ze zingen het zo flink
en ze zingen het zo sterk
als ze even op dreef zijn
dan dreunt de hele kerk.
‘t Is bijna een soort van engelenlied. 
En kijk, zo zeker ben ik niet. 

Heer, ik kom hier om te twijfelen
twijfelen of ik U hoor.
Maar in de tale Kanaäns 
komt U soms moeilijk door. 
'Wie schenkt op deze wereld 
verwerft zich ginds een schat.' 
En dan komt de collecte
en geef je maar weer wat. 
Niet voor dat mooie grote doel.
Maar ja, omdat ik mij schuldig voel. 

Heer, ik kom hier om te twijfelen 
twijfelen of U bestaat.
Als U op mij neerziet
in alle eerbied, wees niet kwaad 
als ik bij 't gebed mijn ogen sluit 
en ik kijk toch om mij heen 
dan zie ik door m'n wimpers, Heer 
dat doe ik niet alleen.
Zijn er ondanks Uw Heilig Woord 
toch meer nog van mijn soort? 

Heer, ik kom hier om te twijfelen 
maar twijfelen is een begin. 
Je hebt zekerheid, onzekerheid 
en iets daar tussenin.
Maar al dat zekere dreunen 
van die religieuze deunen 
maakt zo gauw, als je buiten staat 
dat je terugkruipt in je schulp. 
Heer...
kom mijn ongeloof te hulp.

1970


In 1996 bracht Seth Gaaikema oude en nieuwe teksten samen in de bundel Liever met jou






Het achterplat:

Seth Gaaikema lijkt geheel op te gaan in het schrijven en vertalen van musicals, cabaretteksten en politieke conferences en het optreden in theaters. Maar er is ook de Seth Gaaikema van de lyrische teksten, te beginnen natuurlijk met het prachtige Pastorie in het Noorden. Aan dit poëtische facet wordt in de bundel Liever met jou alle aandacht gegeven. Met name de laatste jaren heeft Gaaikema teksten geschreven die de intensiteit en de beeldende kracht van Pastorie evenaren of zelfs overtreffen. Delen in verdriet, Geef me een stukje blauw en Leg wat vuur opzij zijn gedichten die in hun directheid en met hun thema's van liefde en vriendschap, leven en dood, heden en toekomst velen zullen aanspreken. Achter de directheid van Gaaikema's werk verbergt zich een wereld van geheimzinnigheid en dubbele betekenissen, die zijn gedichten ook bij herhaalde lezing zeer de moeite waard maakt. In plaats van satire, parodie en ironie: de lyriek die de theaterbezoekers en televisiekijkers bijblijft. De andere kant van de cabaretier.

De oudere liedteksten van eergisteren – Pastorie (in het Noorden) – en gisteren – Door de deur op een kier en Een vergiet op de kop – heb ik opgetekend zoals ze in deze bundel staan en dat geldt ook voor de keuzes van vandaag: Heer, ik kom hier om te twijfelen en Eén keer moet het begin zijn.

Eén keer moet het begin zijn
of je nu wilt of niet.
Eén keer wil je bereiken
wat je in de verte ziet.
Eén keer zul je moeten kiezen
uit alles om je heen.
Eén keer zul je moeten zeggen:
er is er voor mij maar een.

Een om van te houden
één hart waar je voor vecht.
Eén plaats om thuis te komen,
één thuis, maar dan ook écht.
Het klinkt misschien kortzichtig
met al die inspraak om je heen.
Toch is het goed te zeggen:
er is er voor mij maar een.

Eén visie in de verte.
Eén schuchtere poging tot
één worden met het hogere,
één ideaal, één God.
Het klinkt misschien eenzijdig
met al die oecumene om je heen.
Toch is het goed te zeggen:
er is er voor mij maar een.

En soms begint ’t te rommelen
te scheuren hier en daar.
En heel jouw zekere wereld
die dondert in elkaar.
En toch, vanuit de resten 
– al gebeurt dat niet meteen – 
komt weer dat verlangen:
er is er voor mij maar een. 

Archief 2024