Week 33 - 450. Freek de Jonge: Verscholen

Verscholen (achter zijn gitaar)

[Beluister hier het origineel.]


Verscholen achter zijn gitaar
Stond hij verlegen op te treden
Heimwee naar een ver verleden
Een liedje op het repertoire
En zo bleef hij eeuwig jong
Bij dat altijd groene wijsje
Hij zag hoe mannen jongens werden
Vrouwen meisjes          als hij zong

Achter zijn gitaar verscholen
Armen wiekend als een molen
Haren lang en rood als in het begin
En wel tevreden met het bereikte
School toch dat verongelijkte
Altijd in die ene zin

Tot het mis ging op een keer
Hij weigerde het lied te spelen
Het begon hem te vervelen
Het ging gewoon niet meer
Dat gedoe van eeuwig jong
De oude Dylan imiteren
Maar de mannen gingen jouwen
En de vrouwen protesteren          tot hij zong

Achter zijn gitaar verscholen
Armen wiekend als een molen
Haren lang en rood als in het begin
En wel tevreden met het bereikte
Stak toch dat verongelijkte
Altijd in die ene zin

Hij koos eieren voor zijn geld
Zong gewoon het ouwe liedje
Rookte op zijn tijd een wietje
Werd op die manier een held
En hoe de tekst ook wrong
In parochiehuis en kroegen
Dansten de mannen met de vrouwen
Ging het er aan toe als vroeger          als hij zong

Achter zijn gitaar verscholen
Armen wiekend als een molen
Avond na avond zin voor zin
En hoewel hij op handen werd gedragen
Hield hij nimmer op te vragen
Of ben ik soms te min

2010


Vervolg van gisteren.



Boudewijn de Groot:
Een tekst van Freek de Jonge die natuurlijk over Armand gaat. De muziek heb ik ook geschreven in Armand-stijl, die zeer dicht in de buurt lag van Bob Dylan. De reden waarom ik het lied zelf nooit op de plaat heb gezet, lag in het feit dat de aanvankelijke tekst die ik van Freek kreeg naar mijn mening op een aantal plaatsen nogal onlogisch was. Al vrij snel bracht hij zijn eigen uitvoering uit, met aangepaste tekst die duidelijker was. Ik zette het lied daarna niet zelf op de plaat, maar voor deze cd met thuisopnamen is het zeer geschikt. Ik zing het met de aangepaste tekst, zodat ik me ook niet ongemakkelijk hoef te voelen. Een fraai lied met een liefdevolle knipoog naar Armand.