zondag 11 augustus 2024
Het ontelbare [1]
We zaten te drinken en te kijken over de rivier
tot waar de wereld in de hemel verdween
en terug naar de tafel, de flessen, de glazen
een avond voor een gesprek, over de dingen
de dingen die groter zijn dan wij
ineens verscheen in de hemel een zwerm spreeuwen
een enorme, een geweldige dansende wolk vogels
daarmee begon het
was die zwerm niet het levend bewijs zei iemand
dat getallen ontelbaar groot kunnen zijn
het schouwspel had hem aan het denken gezet
toen begonnen we met zijn allen verder te denken
als er meer getallen waren en nog grotere dan
we al kennen, dan rezen er vragen
hoeveel getallen zouden dat zijn, hoe groot
waren ze dan, zouden wij hen ooit kunnen denken
ooit kunnen zien
en bovendien, wat wilden ze dan met ons
en wij met hen
er waren veel meer vragen, de meeste ben ik vergeten
maar ik weet nog dat wij diep in de nacht
weer uitkwamen bij het begin
hoe wij dat ontelbare aantal vogels zagen
hoe overrompeld wij waren
inmiddels was de hemel bezaaid geraakt met sterren
2003
[1]
Rutger Kopland in Oud worden, dat doe je ook maar voor het eerst. Gerrit Kouwenaar 80. Een hommage (2003).
Vervolg van gisteren.
Gerrit Kouwenaar (1923-2014) is een van de belangrijkste dichters uit de geschiedenis van de Nederlandse literatuur en daarom is het zo verheugend dat er een aantal pleitbezorgers is dat met kennis en hartstocht schrijft over de man en zijn werk. Zoals Anna Enquist, die in Een tuin in de winter (2017) zo ingrijpend haar herinneringen aan hem optekent en in Van woorden gemaakt (idem 2017) zijn mooiste gedichten selecteert en inleidt.
En zoals Mirjam van Hengel, zijn redacteur bij uitgeverij Querido en bezorger van zijn Verzamelde gedichten (2023), die zij met persoonlijke notities uitleidt. En zoals Wiel Kusters, collega-dichter die door zijn publicaties geldt als groot kenner van Kouwenaars werk. Recent verscheen van zijn hand Morgen wordt het voor iedereen maandag (2023), een biografie over Kouwenaars leven tijdens de tweede wereldoorlog en de eerste jaren daarna.
Alle drie - Enquist, Van Hengel en Kusters - zijn goed bevriend met hem en Enquist en Van Hengel zijn zelfs Kouwenaars steun en toeverlaat in de laatste jaren van zijn leven. Journalist Arjen Fortuin is niet bevriend met Kouwenaar en kent hem slechts van een enkele ontmoeting (voor een interview). Hij is de auteur van de indrukwekkende biografie Men moet (2023).
Architectuur [2]
Huizen die je vergeet, hele straten die je vergeet
alles wat bij je is zonder dat je het weet, zonder dat
je erop let en dan is er ineens een huis of
een prachtig gebouw dat je ziet. Wat is er veel
voor gebruikt, spijkers en beton, de hardste lijm,
zink en hout en maanden van arbeid en nu weet je het,
dringt het tot je door, ’t is hier neergezet zodat jij
het ooit zal kunnen zien, dat het er is in die
paar seconden dat jij ernaar zult kijken.
[2]
K. Schippers in Oud worden, dat doe je ook maar voor het eerst. Gerrit Kouwenaar 80. Een hommage (2003).
Wordt vervolgd.
