Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van
2024-1 (A-F), 2024-2 (G-K), 2024-3 (L-R) en 2024-4 (S-Z)
2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z) 
2022-1 (A t/m K) en 2022-2 (L t/m Z)
2021-1 (A t/m K) en 2021-2 (L t/m Z)
2020-1 (A t/m K) en 2020-2 (L t/m Z)
2019, 20182017 en 2016.

Week 30 - 395. Valentijn Hoogenkamp: Als mijn...

dinsdag 30 juli 2024

Als mijn hart zich maar niet sluit!

Iedereen kent een verhaal over schaamte, over eindeloos hulpeloos,
maar vergeet de waarheid en sluit je aan bij het sletcircus.

Hang verliefd aan de trapeze, aanbid alles wat je kunt likken
en schrijf geheimen op je onderbroek, want hoezo is liefde moedig?

Ik schrijf dit gedicht met badwater en jij vertelt over mannen in jurken,
vrouwen die hun vriendin als trouwring dragen.

Niet vallen lieveling, hou me vast van links naar rechts en stop met het verkopen
van angst. Een ambulance scheurt door de piste, vijf dragqueens tuimelen eruit

en bekogelen het publiek met natte biefstuk, mijn ‘ik hou van jou’ mengt met de sirene. 

Jij stelt voor om te gaan zwemmen in de olifantenfontein. Was ik maar dat water 
om jouw huid heen, zing mijn lichaam klein zodat ik onder je nagels kan kruipen, 

jij me in kan ademen tot ik door je longen naar je hart glij, 
kamer in, kamer uit met salto’s en vlinderslagen. 

Want mijn liefde is het mooiste aan mij, alles wat ik wil van de wereld.

Jij die me zal vangen, nooit laten glippen, al vanaf de eerste keer dat ik jouw vingers zag 
wist ik die zijn goed antislip, we dragen veren en buigen en zingen 

en het publiek maar applaudisseren voor onze tederheid, voor glitter en de  
eenzaamheid, we weten wie we zijn en we wisten het sinds altijd. 

2024


Valentijn Hoogenkamp (Zaandam, 1986) schreef in opdracht van de Stichting CPNB een Regenbooggedicht in het kader van Queer & Pride Amsterdam, dat van 3 juli tot 4 augustus loopt. De stichting verspreidt het via sociale media en Hoogenkamp, die als schrijver bekend staat als onderzoeker van gender en rolpatronen, geeft verschillende grote interviews. 

Hoogenkamp over het maakproces van zijn Regenbooggedicht
Ik vond het een eer, maar voelde ook veel verantwoordelijkheid richting de community. De queer-ervaring is zo verschillend voor zoveel mensen. Maar toen bedacht ik: wat ons misschien het meest van alles verbindt, is dat we elkaar ondanks de schaamte toch opzoeken, met elkaar naar bed gaan en laten zien dat we bestaan.


Archief 2024