zondag 14 juli 2024
[Beluister hier.]
[De tweede editie van de theatervoorstelling Mooi Lied was Mooi Lied Vlaanderen en daarop is ook Bange blankeman te beluisteren. Van de eerste Mooi Lied gaf ik in 2014 een cd-registratie uit. Van de tweede niet, maar er is in 2015 wel een studio-opname gemaakt. Wie belangstelling heeft, wil ik Bange blankeman wel sturen. Mail daarvoor naar: info@frankverhallen.nl.]
‘k Zag Turken aan de Schelde,
Marokkanen in de stad van Gent
en 'k hoord' op de markt van Brussel
Algerijnen met een vreemd accent.
In Keulen zag ik Chinezen,
Magere mannen uit Pakistan,
in Londen Sikhs van India
met nen dikken tulband an.
‘k Zag naakt' Amazone-Indianen,
‘k zag Crees uit Noord-Canada
en uit Lubumbashi kwam Deda,
een prinses uit zwart Afrika.
‘k Zag Bantoes in ons cafeetje,
Zoeloes op den tram,
‘k zag Tutsi’s dansen en springen
en roff'len op den tamtam.
‘k Zag Egyptische matrozen
in de haven van Rotterdam,
‘k zag Portugese Joden
in de winkels van Amsterdam.
‘k Zag Inca's in Oostende,
Chilenen op ‘t Brugse Zand:
daar speeld' een zigeunerorkestje
van een volk zonder vaderland.
Al de kinders van moeder eerde
op charango en met gamelan,
ze zingen en roepen aan onz’ deure:
‘Doet open, bange blankeman!’
‘Doet open, bange blankeman!’
1991
Vervolg van gisteren.
Met dit antiracisme-lied haalt Willem Vermandere zich de woede van de Vlaams-nationalistische partij Vlaams Blok op de hals. Hij ontvangt dreigbrieven en Vlaamse Militanten proberen openbare optredens te verstoren door het podium te bestormen en hem te bekogelen met projectielen. Overduidelijk bewijs hoe belangrijk dit lied was en helaas is. Anno 2024 leidt ook Nederland opnieuw onder die bange blankeman.
Tekening Willem Vermandere. Collectie Frank Verhallen
Logboek, 12 april 2017:
Ik ken Willem al zo’n veertig jaar en vijftien daarvan – van 1997 tot 2012 – trad hij elk jaar op in mijn Koningstheater, waar ik vanaf de start de Vlaamse zangers onder de aandacht bracht. Dit vanuit mijn bewondering voor Della Bosiers, Miel Cools, Vera Coomans, Koen De Cauter, Jan De Wilde, Raymond van het Groenewoud, Paul Rans, Lieven Tavenier, Wannes Van de Velde, Dirk Van Esbroeck, Johan Verminnen en Willem Vemandere (en nog wel wat anderen) dus.
Bij hem groeide het publiek in Den Bosch zo snel dat we overgingen tot steeds twee optredens. Zeer aangenaam, want dan konden we wat langer bij elkaar zijn. Andere theaterdirecteuren zagen wat er hier gebeurde of bewonderaars attendeerden hen erop dat zij de Vlaamse troubadour ook maar eens moesten programmeren. En zo heeft hij inmiddels een mooi speellijstje in Nederland opgebouwd.
Brochure Koningstheater 2011-2012:
‘Voorstellingen als deze maak je maar één keer per jaar mee. Of hij volgend seizoen weer komt, wordt ons al gevraagd voordat het laatste lied heeft geklonken. Ja, zolang hij het wil, komt hij weer en weer en weer…'
