Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A-F), 2024-2 (G-K), 2024-3 (L-R) en 2024-4 (S-Z),
2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 25 - 338-339. Ingrid Strobbe: Boerderij van Otto

donderdag 27 juni 2024

hij sluit de stallen
roept zijn vrouw
de kamer verduisterd

zij wast zich met karne
armlengte na armlengte
het glad van de benen

zij legt haar kousenbanden
bij de potten de aardappelen
op de schapraai

is zij in staat haar hengst te slachten?

in de bedstee wil de boer
tegenover elkaar
voetzolen van zacht gras

hij zegt als een bevel
op te schieten 
hij draagt zijn beste vacht

zijn vrouw staat onder
een balk met touw
geeft de stoel een duw

2024


Naast Hollands Maandblad is er nog een literair tijdschrift met een mooi nieuw nummer: Elders literair, waarvan nummer 2024-3 verscheen. Daarin nieuw werk, waaronder veel bijdragen van (bijna-)debutanten.






Ingrid Strobbe (1962) publiceerde poëzie in enkele tijdschriften, deed mee aan de Turing-gedichtenwedstrijd en bracht een bundel uit in eigen beheer. Voor Anne-Roos van der Meijden (1998) is dit haar debuut.

Je bent niet dik je hebt zware botten

ik ontmoet mijn moeder in het midden
ze draagt een jurk en mij niet meer
ze heeft al voldoende beweging
als ze steeds naar de groene container moet lopen
om de filterzakjes leeg te gooien
ik klik netflix weg als ze binnenkomt
dat is het minste dat ik kan doen
om te pogen quitte te staan
voor haar twee banen
voor de shirts die ik vies maak
voor het dak dat eraf moest
voor mijn vaders afwezigheid
voor het opeten van alle chocola

ik moet nu gaan
voordat mijn lijf iets vindt
om aan te hangen zoals
haar schouders en haar rug 

Archief 2024