zondag 26 mei 2024
Mijn moeder stond een mango te snijden
in de keuken. Een mango snijden is heel
moeilijk, en ze kon er niks van. De mango
glipte steeds uit haar handen, en ik wilde
wel helpen, maar ik deed het niet.
Ik zag dat ze mij niet nodig wilde hebben,
dat ze zelf haar best moest doen, en dan
maar huilen als het mislukte. Wat ze
niet deed. Wat wel gemogen had. Wie
gaat er nu een mango in stukjes snijden
als je zoon net gestorven is?
Ik had best kunnen zeggen: laat mij het
maar doen. Maar een mango in kleine stukjes
snijden als je net gehoord hebt dat je broer
is gestorven, is nutteloos, want als je
die mango in kleine stukjes gesneden hebt,
sta je met handenvol tranen zonder
dat iemand ziet dat je gehuild hebt.
Mijn broer is dood. Mijn moeders andere
zoon is dood. Wij staan te huilen omdat
het niet lukt om een mango te schillen.
We gaan naar buiten zonder mangostukjes
bij het ontbijt. Dat zal ons leren!
Hoe je een mango het best kunt snijden:
je laat de mango op zijn gemak in je hand
rusten en voelt vanzelf hoe de pit erin
zit. Je snijdt vlak langs de pit een schijf
af, met schil en al. En als je dat gedaan
hebt, ga je zitten, stort in, en je huilt
om hem. Zo moeilijk is dat verder niet.
2024
De zevende en laatste afdeling van Ommouw me heet Slot en bestaat uit slechts twee korte teksten, waaronder Ons:
Als ik eenzaam ben en alleen
neem je mijn armen in jouw
mouwen, sluit je je knopen
om me heen, zet ik je kraag op,
duik diep in je voering van dons,
warm je mij als geen ander
en ik verander in ons.
De zesde afdeling heeft Ted van Lieshout afgesloten met een foto van een paarse broek met ritsgulp en met daarin geplakt de tekst Tot hiertoe heeft mijn broer bestaan. | ik bleef alleen. Ik liet hem gaan. | Hij trok zich terug. | Ik trek hem aan. En met dit gedicht, dat geldt als de kern van deze prachtige bundel:
Binnenstebuiten
Ik wou het eerst niet weten, maar
nu hij dood is wel: hier heeft het vel
van mijn broer tegenaan gezeten.
Die rits heeft hij omhoog getrokken,
omlaag, omhoog, omlaag. Die knoop
heeft hij open- en dichtgedaan.
Ik heb geprobeerd om hem aan
te doen, mijn broer, maar mijn benen
zijn te kort, mijn billen te dik. Ik heb
zijn broek georven. Mijn broer is
gestorven. Zijn broek is nog hier.
Ik laat hem zien op dit papier.
