zaterdag 27 april 2024
Ik ben iemand die van ver komt
buig mijn armen tot het op dansen lijkt
en je keek hoe ik me bewoog
de fotograaf zei dat hij zichzelf vond
alleen maar door naar zijn foto’s te kijken
wist hij hoe het met hem ging
en ik besefte dat ik mezelf al een tijdje niet meer echt gezien had
drukte de lens tegen mijn borst als een pistool
ik was ook vergeten hoe mijn ledematen zich konden uitvouwen
zodat ze jou zachtjes konden raken als het riet
2024
Zomaar middenin het tweede gedicht van gisteren: een haiku: één gedachte samengebald in drie regels van respectievelijk vijf, zeven en vijf lettergrepen:
Vechtende honden
ze vervormen als wolken
in een kalme lucht
In een ander gedicht, Life is an accident, staan er twee haiku’s tussen de strofen in; ook hier gecentreerd:
Koeien leven groots
ze eten zich vol plastic
herkauwen de dag
en
Donkere wolken
halen de zee naar voren
meisjes spiegelen
In weer een ander gedicht, Goa, staan de drie regels gesplist tussen de strofen in:
Warmte trekt een streep
de zee is te wild vandaag
dus niemand beweegt
In Koeienogen valt genoeg te ontdekken. Niet per se in de twee gedichten van vandaag, maar ik vind die wel de mooiste. Ik heb kritiek op Wucks gebruik van vergelijkingen, maar als zij één dichterlijke stap verder reikt – door de aandrang om die in een metafoor te gieten te negeren –, leidt dat tot fraaie formuleringen.Zoals in de tweede strofe van Ik ben iemand…, waarin zij zichzelf vergelijkt met een fotograaf die zichzelf pas herkent door naar zijn foto’s van anderen te kijken.
Het laatste gedicht van deze drie bijdragen, het onderstaande, maakt deel uit van de laatste cyclus, die handelt over de dood. Het spreekt me aan omdat binnen dit eerbetoon aan een gestorven geliefde – haar oma, haar moeder? – haar emotie het afkan zonder maniertjes – momenten die er méér hadden moeten zijn in Koeiendagen.
Groeiringen
‘Zolang ik beweeg, ga ik niet dood’, zei ze
al moest ze de trap af kruipen
om de wind te voelen
Ze zal nooit meer de eekhoorns van haar balkon af jagen
was zelfs te gierig om brood met vogels te delen
maar schaafde de schimmel er deskundig af
ze zal nooit meer opblijven voor The Godfather
geen nachtwandeling maken als slaap wegblijft
niet meer aan haar dochter denken
nooit meer naakt door de sneeuw lopen na een sauna
naar de tv-kok roepen dat zij het recept beter maakt
tapijten uitkloppen
deken buiten hangen zodra het vriest
want vrieskou doodt alles
zelfs Russen op den duur
zich nooit meer opmaken voor de dokter
want hoe stuk we ook vanbinnen mogen zijn
dat houd je beter verborgen
haar dochter missen
zich verheugen op de eerste bloemen
de telefoon uit het stopcontact trekken voor The Bol and the Beautiful
vrouwen in tijdschriften aanwijzen die meer rimpels hebben
zwemmen in de herfstzon
ongevraagd advies geven aan overvallers
glimlachen naar de maan
een dennenboom naar vierhoog tillen
sokken stoppen
cadeaus bij de eurowinkel inslaan
liegen over haar leeftijd tijdens yoga
de stelen van bananan trekken voordat ze die op de weegschaal legt
plastic zakjes meenemen van de groenteafdeling
servetten pikken uit restaurants
De groeiringen om haar middel
laten zien hoeveel lichtjaren ze heeft gehad
of de winters donker waren
en of ze genoeg heeft gedanst
