woensdag 10 januari 2024
misschien een vingerhoedje moed voor bange dagen?
handen vol hoop als jouw confetti voor een feest?
en één herinnering als sieraad voor de geest?
welke bagage wil je graag naar morgen dragen?
mag er steeds ruim voldoende mededogen mee?
houd je een plekje voor de tranen van ontroering?
breng je de ander in extase en vervoering
met het gewicht van een ontwapenend idee?
er is maar één gedoogd veroveringsgebied
waar niemand iemand ooit vanzelf de rug toekeert
het grote hart waar de genegenheid regeert
en jij de vrijheid om te mogen zijn geniet
vrede en vreugde met elkaar op elk moment
gelukkig, niet omdat je hébt, maar dat je bént
2023
Lambertha Souman – zie ook hier – stuurde mij traditiegetrouw haar jaarlijkse nieuwjaarswens. Zij draagt die deze keer ‘in liefdevolle herinnering’ op aan Paul van Vliet (1935-2023). Als persoonlijke noot voegt zij op haar kaart toe dat ik een mooi IMvoor Paul schreef (lees hier). Zijn zin De ruimte van je hart bepaalt de vrijheid van je leven kiest zij als motto; het lied is afkomstig uit de voorstelling Tien jaar onderweg, uit 1974 – nu al vijftig jaar geleden.
De ruimte van je hart bepaalt de vrijheid van je leven
De ruimte van je hart bepaalt de warmte van je huis
Zolang je hart maar vol is heb je iets te geven
aan de man en aan de vrouw, in je werk en bij je thuis
De warmte van je hart bepaalt de diepte van je liefde
van de liefde die je krijgt en de liefde die je geeft
De warmte van je hart bepaalt de warmte van je dagen
voor de man en voor de vrouw met wie je werkt en met wie je leeft
In dit land dat zo klein is
dat de dorpen en de steden
in elkaar zijn doorgegleden
als de vingers van mijn handen
die ik samenvouw
In dit land dat zo vol is
dat de wegen en de bermen
bijna zwart zien van de zwermen
moet je je hart beschermen
want luister nou:
De warmte van je hart bepaalt de vrijheid van je leven
De diepte van je liefde en de warmte van je huis
Zolang je hart maar vol is, kan je nog wat geven
Aan de man en aan de vrouw, in je werk en bij je thuis
Lambertha Souman kent het werk van Paul van Vliet heel goed, weet ik. Maar heeft zij ook Tekens van leven – voor jou in haar bezit: het liber amicorum dat familie, vrienden en collega’s in 2005 voor Paul maakten ter gelegenheid van zijn zeventigste verjaardag? Dat moet zij me toch eens laten weten, want als er één boek gaat over de ruimte van Pauls eigen hart, is dit het wel.
