Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van
2024-1 (A-F), 2024-2 (G-K), 2024-3 (L-R) en 2024-4 (S-Z)
2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z) 
2022-1 (A t/m K) en 2022-2 (L t/m Z)
2021-1 (A t/m K) en 2021-2 (L t/m Z)
2020-1 (A t/m K) en 2020-2 (L t/m Z)
2019, 20182017 en 2016.

Week 46 - 151. Bart Moeyaert: Ons geheugen

vrijdag 17 november 2023

We moeten ons geheugen niet aan dichters toevertrouwen.
Die brouwen er hun zinnen rond en zoeken dagenlang naar
oude woorden voor de sfeer. Ze maken brood graag ongedesemd,
zetten hun licht onder de korenmaat, en wetten messen
net alsof ze zelf de kerfstok hebben uitgevonden. Ze zijn niet in staat
om steden hexametrisch te verbouwen. Dan trekken ze
een kade recht en schrappen hele straten voor het rijm. Als het
in het metrum past leggen ze dokken droog of wallen bloot
en laten treinen rijden door een karrenspoor. De hele wereld
woont al eeuwen in hun mouwen. Ze zijn geweest wat wij ze
vragen. Ze dropten bommen op de Rex, ze waren jood, sinjoor,
en morgen vallen onze handen met de hunne samen. Ze zeggen:
tijd is was. We kunnen ons geheugen pas aan dichters
toevertrouwen, als alles is wat is, en zij zich aan de feiten houden.

2008


Vervolg van gisteren.

Archief 2023