maandag 06 november 2023
'k Heb heel lang, bijna drie jaar, niet meer gezongen,
niet meer gedreven op de vleugels van de ziel.
'k Heb hem gemist: de ronde klank van volle longen,
met hun adem die kon draaien als een wiel.
En 'k heb gewacht en veel gedacht en veel gezwegen,
omdat ik wel moest: m'n bloed was moe, geen toekomstbeeld.
Maar da's voorbij, 'k ga weer verdwalen langs de wegen
met m'n gitaar, 'k heb er te lang niet op gespeeld.
Nu ben ik terug! Nu ben ik terug vol goede moed en mijn twee handen!
Nu ben ik terug! Hier is de zanger met zijn stem en zijn verhaal!
Een muzikale Don Quichot der Lage Landen,
op zijn reizen langs de wegen van de taal!
Hoe zou 't komen dat de mens per se wil vechten
tegen de nacht die iedereen te wachten staat?
Geloof me maar: 'k zag de Dood, hij is geen slechte;
hij liet een land zien waarin pijn niet meer bestaat!
En ik heb gedacht: laat je maar gaan zonder te klagen
en zing tot slot 't lied Oh Heer, zo was het goed.
Maar mijn tijd was, als je ziet, nog niet voldragen.
'k heb in de spiegel nog geen Engelen ontmoet.
Ja, ik ben terug! Ja, ik ben terug vol goede moed en mijn twee handen!
Ja, ik ben terug! Hier is de zanger met zijn stem en zijn verhaal!
Een muzikale Don Quichot der Lage Landen
op zijn reizen langs de randen van de taal!
De mens gaat dood, zo zeker als hij wordt geboren;
de boot ligt klaar voor een behouden laatste vaart.
Als je me vraagt: gaat aan 't eind alles verloren
en is het leven al die moeite dan wel waard?
Dan zeg ik: ja, al mag je er anders over denken,
't is een mirakel waar de mens zo in belandt,
vol tegenslagen, maar nog veel meer geschenken,
te onvoorstelbaar voor ons simpele verstand!
Dus ik ben terug! Ja, ik ben terug met mijn hoofd en al mijn tanden!
Dus ben ik terug! Hier is de zanger met warm bloed en veel kabaal!
Een muzikale Don Quichot der Lage Landen,
op zijn reizen langs de kronkels van de taal.
2006
Voor toelichting. Zier hier en hier.
