zondag 26 maart 2023
Moeten we hem tegenhouden?
Moeten we hem tegenhouden
of moeten we hem laten gaan?
Moet je zeggen: ‘Lazer op.’
Of moeten we juist zeggen:
‘Lieve Fredje, ga toch nooit bij ons vandaan.’
Moeten we hard en cynisch wezen
of heeft-ie daar op dit moment niks aan?
We zijn tenslotte toch zijn vrienden.
Nou, zijn vrienden… Meer collega's…
Nee, ook zijn vrienden.
Moet je ons hier nou zien staan.
Moeten we hem tegenhouden
of moeten we hem laten gaan?
Moeten we hem bang gaan maken?
Of moeten we juist zeggen:
‘Ach, met doorgesneden polsen in een warm bad,
dan voel je er niks van.’
Moeten we hem ermee gaan pesten
of heeft-ie daar op dit moment niks aan?
Hij was het aardigst van ons allen.
Nou, het aardigst… Meer het verstandigst…
Nee, ook het aardigst.
Moet je ons hier nou zien staan.
Moeten we hem tegenhouden
of moeten we hem laten gaan?
Moeten we hem echt geloven?
’t Schijnt dat wie steeds zegt
dat die het doen zal, het juist niet doet.
Maar, ach ja, daar kun je toch niet van op aan.
We hadden vaker moeten praten.
Daar heeft-ie nou op dit moment niks aan.
We hebben veel van hem gehouden.
Nou, gehouden… 't Was meer waardering…
Nee, ook gehouden…
Moet je hen daar nou zien staan!
1976
Cabaret Don Quishocking neemt afscheid van zijn leuke, lieve en verstandige Fred Florusse, aldus het rouwbericht, gisteren in de Volkskrant. En onder Freds naam: Nou, dan ga ik maar. Wie die laatste uitspraak kan duiden, heeft het theaterprogramma Afscheidstoernee 1, 1976-1978, gezien. Daarin dreigt Fred zelfmoord te plegen, omdat hij het wel gehad heeft met het gezelschap. Een thema dat destijds speelde: is het een roep om aandacht en grijp je in of… In de voorstelling negeren de anderen zijn dreigement en tijdens de ongemakkelijke stilte die valt, zegt Fred: Nou, dan ga ik maar.
Aan het einde van het lied dat dan volgt, roept Fred zijn collega's van achter uit de zaal toe: Moet je hen daar nou zien staan! Dan is het pauze.
