donderdag 26 januari 2023
Ter gelegenheid van poëzie
Er was niemand jarig, er was niemand dood.
Het gedicht zelf was de reden.
Als we zeggen: de mensen lezen
geen poëzie meer, wat bedoelen we?
We bedoelen dat ze niet langer voelen.
Allemaal cursussen om iets te worden,
maar niemand doorvoelt wat hij is.
Aan het eind van een gedicht ben je niet langer verloren.
De stekels van schaamte trekken zich terug.
Het leven is een leven lang zoeken naar metaforen
als het afstellen van een autoradio
op een landweg ruis van onbekende stemmen
in een lied dat vaag bekend voorkomt.
Dan een beller lang na middernacht:
ik zou het lied graag nog eens horen.
2023
Titelgedicht van de bundel met de gedichten en essays die Lieke Marsman in 2021 en 2022 als Dichter des Vaderlands publiceerde in de NRC. Van het achterplat:
Lieke Marsman was Dichter des Vaderlands in 2021 en 2022. Een van de redenen dat het comité haar aanstelde was vanwege haar ‘aansprekende strijdvaardigheid’. Dat heeft ze meer dan waargemaakt. Het waren woelige jaren: de wereld staat in brand en groeiende onzekerheid verdeelt de samenleving meer dan ooit. Marsman vond de woorden om de achtergeblevenen en vergetenen centraal te stellen, om de versluierende taal waarachter de politiek zich verhult bloot te leggen.
De actuele aanleiding voor het gedicht Ter gelegenheid van de poëzie, geschreven in juni 2022, was al de aandacht voor ontlezing, gevoelsarmoede en afstompend nieuws. De poëzie was daarop haar antwoord. Nogmaals het achterplat: Het is een ode aan de poëzie, aan de schoonheid en helende werking van taal, wanneer die gericht en oprecht wordt ingezet.
Mijn aanleiding? Vandaag start de Poëzieweek!
