Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van
2024-1 (A-F), 2024-2 (G-K), 2024-3 (L-R) en 2024-4 (S-Z)
2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z) 
2022-1 (A t/m K) en 2022-2 (L t/m Z)
2021-1 (A t/m K) en 2021-2 (L t/m Z)
2020-1 (A t/m K) en 2020-2 (L t/m Z)
2019, 20182017 en 2016.

Week 3 - 18. Herman van Veen: De lindenlaan

woensdag 18 januari 2023

Vervolg van gisteren.


[Beluister hier.]

Soms heb je het gevoel 
dat alles zinloos is, 
eindeloos, oneindig, 
zonder toekomst. 
hoe je ook denkt, 
hoe je ook praat,
het lost niets op, 
het lost niets op. 

Soms heb ik dat gevoel.

ik wilde een beetje liefde, 
ik wilde een koele hand 
vol met warme dingen, 
een bladzij uit een krant 
met duizend mooie zaken 
in roze, rood en lief, 
een vrouw in kapitalen, 
ik hou van haar cursief.

Toen stond ik op de brug 
te kijken naar het water, 
rimpelloos, hulpvaardig, 
vol beloftes 
keek het me aan, 
daagde me uit: 
ik los alles op, 
ik los alles op. 

Dat verstond ik op de brug 

Terwijl het water fluisterde: 
‘Geef mij je koele hand, 
het haalt niets meer uit, m’n jongen, 
kom dichter naar de kant;
geef het maar toe en kom maar hier, 
hoe je het ook bekijkt, 
ontdoe je van je dromen, 
ik ben niet zo koud als het lijkt. 

‘Meneer, meneer, hé, meneer, 
meneer, meneer, weet u misschien de Lindenlaan? 
Ik loop al een uur te zoeken,
't moet hier in de buurt zijn, 
want deze brug heet de Elzenbrug 
en daar bij de rotonde 
is de Eikenlaan…’

‘Ik loop wel even met je mee.’

1970

Archief 2023