maandag 31 oktober 2022
Ik lig in mijn bed, mijn moeder die zit op een stoel
Ze heeft een boek op haar schoot, ze leest voor
Onder de dekens, veilig gevoel
Ik doe mijn ogen dicht, mijn moeder die leest door
En haar stem neemt me mee over de bergen
Naar vreemde landen, ver weg over zee
Waar draken wonen, tovenaars en dwergen
En langs gevaarlijk steile paden reis ik met haar woorden mee
Ik lig in mijn bed, mijn moeder die zit op een stoel
Ze heeft een boek op haar schoot, ze leest voor
Soms kijkt ze even of ik al slaap
Maar ik slaap dus mooi nog niet, dus leest ze door
Over een eendje dat eigenlijk een zwaan is
Over luilekkerland en bergen rijstebrij
Over een jongetje dat alleen is op de wereld
Maar gelukkig ben ik dat niet, mijn moeder is dichtbij
Ik lig in mijn bed, mijn moeder die zit op een stoel
Ze heeft een boek op haar schoot, ze leest voor
Dan gaan de beelden vervagen en de woorden vertragen
Ik val in slaap maar in mijn dromen leest ze door
In mijn dromen leest en leest mijn moeder door
In mijn dromen leest zij nog altijd voor
2022
Harrie Jekkers heeft een nieuwe cd. Helaas geen tastbare. Je moet ervoor naar Spotify.
Voor Zonsondergangen boven zee nam hij, met alleen zijn eigen gitaarbegeleiding, zijn dierbaarste nummers opnieuw op. Niet de liederen die ik eerder in deze rubriek opnam: Eeuwig voor even, Ellie, De man in de wolken en 19 juni. Wel Intensive care, Het schaakspel en Terug bij af. En drie ontroerende odes aan zijn moeder, waarvan ik Moeder 1 (over de zorgzaamheid van een zoon voor zijn oude moeder) en Moeder 2 (over de zorgzaamheid van een zoon voor zijn stervende moeder) al kende. Maar Moeder 3 (over de zorgzaamheid van een moeder voor haar jonge zoon) heeft hij speciaal voor deze cd geschreven.
Beluister hier de cd.
Beluister hier Moeder 3.
