woensdag 12 oktober 2022
Ongevraagd advies
Geef het land aan wie het weet te liggen: prachtig
onder zeeniveau, midden in het paradijs.
Geef het de manken, de blinden, de stamelaars
en slissers. De zwijgers.
Geef het de oude man die 's ochtends vroeg gaat vissen,
alleen om zijn vrouw te ontlopen – wij zijn ook
die man, die vrouw, wij zijn ook die vissen.
Geef het de vrouw die kinderen leert: neem zebra's te voet,
sla terug als je geslagen wordt, zorg altijd voor je hond.
Geef het wie er weg wil maar het niet kan missen.
Wie blijft. Wie grenzen kent, de scheve gevels
en de aarde. Wie niets van aangepaste prijzen weet
maar wel van actuele waarde. Schrik niet.
Breek het schreeuwen open, kijk: ook daar zitten wij,
schouder aan schouder om het vuur, grommend
en hoopvol. Te wachten. Te staren.
Geef het land aan wie het ternauwernood maar stralend
vast zal houden, geef het wie het amper past.
Kijk verder dan de meest geplakte posters, negeer
de zachtste woorden, de wanen en de lach –
geef je land, je stad, je tijd uit handen.
Maar geef één stem weg.
Nooit de macht.
2022
Vervolg van gisteren.
Jammer dat Ester Naomi Perquin achterin haar nieuwe bundel geen verantwoording heeft geplaatst met de herkomst van de gedichten, waarvan sommige zijn geschreven op de actualiteit van langer geleden. Moeder schreef zij maart 2019 voor de Boekenweek (met als thema De moeder, de vrouw); bovenstaand gedicht is, net als onder meer Verklarende woordenlijst, geschreven in de periode dat Perquin Dichter des Vaderlands was. Ongevraagd advies is van 9 maart 2017 toen er 2e-kamerverkiezingen waren.
