zondag 24 juli 2022
[Beluister hier een live-registratie.]
[Beluister hier de cd-versie.]
Veur het startschot bij de cyclocross mogen ze klaor gaon staon
Hij ziet eruit als unne prof, daor ligt het hier nie aon
Hij is dertien jaor, z'n irste fiets, nog 'n puf salbutamol
Hij wist zelf nie dat 'ie astma had, mar dat doen ze allemaol
Dat menneke wil fietsen en z'n pa wil dat 'ie wint
Zo bende al verloren voor het goed en wel begint
Trap 's door, trap 's door en zorg dat da gat niet grotter wordt
Doe je vader niet te kort, dit is geen speeltuin, dit is sport
En zorg dat da gat niet grotter wordt
Zak nie in, nog unne veeg en vret eerst hum z'n bord maar leeg
Dan aan oew eige bord beginnen, want ge moet godverdomme winnen
Maar in de irste beste zandbak wordt da jong d'r af geknald
En hullie pa die staot te schreeuwen want die hee z'n fiets betaold
As ge nou nie godverdomme in da wiel blijft zitten, vriend
Dan kunde heel oew leve werken tot die'n fiets is terugverdiend
Trap 's door, trap 's door en zorg dat da gat niet grotter wordt
Doe je vader niet te kort, dit is geen speeltuin, dit is sport
En zorg dat da gat niet grotter wordt
Vanochtend toen ze gingen, had z'n pa nog goeie zin
Mar hij is nie te genieten als 'ie deze wir nie wint
En zo wordt dat gat steeds grotter tussen die jongen en z’n pa
Want straks wordt er gezwegen as ze wir naor huis toe gaon.
Trap 's door, trap 's door en zorg dat da gat niet grotter wordt
doe je vader niet te kort, dit is geen speeltuin, dit is sport
en zorg dat da gat niet grotter wordt
2022
Zijn Brabantse dialect is een mengeling van Loon op Zands, het dorp waar Leo Alkemade opgroeide, en Tilburgs, de stad waar hij woont. Trap ’s door is een van de tien nummers van de cd In het wiel, waarvan er drie al vooruitsnelden: De rode lantaarn, Parijs—Roubaix en het titelnummer:
[Bekijk hier de prachtige video.]
[Beluister hier de cd-versie.]
De moraal is nog veel groter dan het joch
in zijn droom, daar was de finish al in zicht
Geen angst, dan krijg je ongelukken toch.
Boven komen was ‘ie aan zichzelf verplicht
‘s Ochtends nog gegeten als een wolf
zijn materiaal dat liet hem niets te wensen over
blijven drinken bovenop de hittegolf
niet lullen, in een rechte streep naar boven
ik kijk om, de tijd heeft stilgestaan
En ik zie mezelf gaan
Kom maar bij je vader in het wiel
waar de wind niet met je speelt,
maar jij wel met de gedachten
dat er boven zoveel moois nog op je staat te wachten
Kom maar bij je vader in het wiel
de longen bijna leeg de benen stram
één bocht hij kan het bijna niet geloven
zo wordt het jongetje een man
hier duwt hij zijn ware aard naar boven
ik kijk om de tijd heeft stilgestaan
want ik zie mezelf gaan
Kom maar bij je vader in het wiel
waar de wind niet met je speelt,
maar jij wel met de gedachten
dat er boven zoveel moois nog op je staat te wachten
Kom maar bij je vader in het wiel
kom
Er zijn tranen en verhalen
over kilometerpalen
over afzien en de waanzin
en de moraal, die zit er ook in.
Over koers en het beleven
Over leeg en alles geven
Voor de schoonheid van het dal
Voor de top, maar bovenal
deze tranen zijn gewoon
de tranen van een vader
voor zijn zoon.
Kom maar bij je vader in het wiel
waar de wind niet met je speelt,
maar jij wel met de gedachten
dat er boven zoveel moois nog op je staat te wachten
Kom maar bij je vader in het wiel
Cabaretier-acteur Leo Alkemade (1980), inmiddels het bekendst van Sluipschutters, zingt op In het wiel liedjes over zijn fascinatie voor het wielrennen, maar de cd gaat nog veel meer over de mensen die ermee bezig zijn – hijzelf voorop - en die van hun hobby soms een levenstaak hebben gemaakt. Van de liefdesband tussen een samen fietsende zoon en trotse vader (In het wiel) tot de eerzuchtigheid van een vader die zijn zoon meer talent opdringt dan hij zelf heeft gehad (Trap ’s door).
Op de cd lopen de tien liederen in elkaar over, maar op vinyl is er een vanzelfsprekende breuklijn: die tussen de A- en de B-kant. De A-kant bestaat uit die vijf liederen over het wielrennen; de B-kant herbergt vijf liederen over de liefde. Jaja, da’s ook een wiel, maar dan gezien als symbool van de tijd. Het punt waar het wiel de grond raakt is het heden, het ervoor liggende deel de toekomst en het erachter liggende deel het verleden.
De Tour de France is spannend en als ik in de auto op NPO-1 Radio Tour de France luister, hoor ik Leo vaak zingen. Gezien de actualiteit vanzelfsprekend alleen maar van de A-kant. Maar er zijn dus twee wielen die bij hem fascinerend draaien: die spaken in de sport en die in het leven. Ze bewegen zich allebei op vlak terrein, ze dalen en klimmen, ervaren onverwachts demarreren, onderschat vals plat, verraderlijke tussensprinten et cetera…
Leo Alkemade
Beeld: Arie Jan van Termeij
Leo Alkemade is oud-student van de Koningstheateracademie – een van mijn eerste studenten – en kwam hier pas zijn geluidsdragers brengen. Hij is me erg dierbaar. Durf met hem makkelijk in het wiel als het om de liefde gaat, maar in letterlijke zin moet ik een goede fiets kopen en in training. Gaan we niet doen.
