vrijdag 04 februari 2022
[Beluister hier.]
Ik ken mezelf
Iets te goed ben ik bang
Heb gewacht
Veel te vaak, veel te lang
Ik vond mijn pad
Niet altijd hoe dat gaat
Ik zou nog dit, zou nog dat
En opeens was het laat
In mijn boek
Viel ik om, stond ik op
Storm en zon
In mijn hart in mijn kop
Waar ik godzijdank
Nooit van liefde genas
Ik zie me staan op een plein
O de dwaas die ik was
Ooit komt er een dag
Dan schrijf ik het op
Ik leerde wat vallen is
In mijn boek
Liefde was groot
Maar we vierden het stuk
En altijd opnieuw, elke keer
Was pijn minder groot
Dan geluk
In mijn boek
Gaan acteurs op en af
Ik hoor muziek
Iemands feest, iemands graf
Langzaam ging
Heel de optocht voorbij
Het applaus om me heen
Werd een droom en verdween
Ooit komt er een dag
Dan schrijf ik het op
Ik leerde wat vallen is
In mijn boek
Liefde was groot
Maar we vierden het stuk
En altijd opnieuw, elke keer
Was pijn minder groot
Dan geluk
2022
Lenny Kuhr zelf over haar nieuwe cd:
Toen ik Freek de Jonge een app stuurde op het telefoonnummer waarmee hij mij het laatst had gebeld, kwam mijn boodschap bij Frans Hagenaars binnen. Freek had mij destijds blijkbaar met de telefoon van Frans gebeld. Door dit toeval kwam ik voor de tweede keer met Frans in contact en we beseften dat we de plaat die we al eerder van plan waren te maken, nu echt moesten maken. Het hele proces was vanaf het begin zo puur als een berkenboom (Jules de Corte) en steeds verbazend verrassend.
De hoofdpersonen waren Frans Hagenaars (producer en opnametechnicus), Reyer Zwart (arrangeur en muzikant) en ik. We genoten van elkaars kennis en inbreng zonder enige terughoudendheid. De twijfels die er waren, hadden we alle drie en ze werden steeds vanuit een nieuw inzicht opgelost. Het was voor mij een groot plezier om met deze fijne doorleefde vakmensen samen te werken, die al doende vrienden zijn geworden.
Het was door hen dat ik me heb laten fêteren op een aantal songs die door favoriete collega’s speciaal voor mij zijn geschreven; ander woordgebruik en andere muzikale opvattingen verrijkten mijn oeuvre. Vooralsnog hou ik het er nu bij twee. Ik noem Stef Bos, omdat zijn lied Nog steeds een troubadour op mijn lijf is geschreven. En ik noem Erik de Jong, alias Spinvis, en het door hem geschreven In Mijn Boek. Het zijn prachtige liedjes die vreemd genoeg mijn leven vertellen, maar mijn leven door hun ogen en oren waargenomen. Tevens zijn het ook hun levensverhalen.
Spinvis, die In Mijn Boek ook componeerde, beaamt dat met zoveel woorden: “'Op een dag schrijf ik
alles op', zeg ik nogal eens tegen mezelf. Het komt er natuurlijk nooit van, maar dit liedje gaat over dat boek en over wat er dan allemaal in zou moeten staan. Het boek dat er nooit kwam. De film die nooit werd gemaakt. De kus die nooit werd gegeven. Die zijn toch de mooiste… En alleen Lenny kan dat zingen.”
