zondag 21 november 2021
Na de ark keken we Game of Thrones
Ik gaf hem jenever, waarschuwde
dat het bocht was. Hij zei: een jacht of
een vlot, als het maar vaart.
We moeten nog wat flessen hebben om
de bootjes in te bergen.
Hij gaat door over paardenvolkeren,
waarvoor het niemandsland pas stopt
als de zee aanvangt. Laat hem maar
van bodem naar bodem gaan. Ik breek
er steeds minder mijn hoofd over.:
of de fles nu in het mensje,
of de mens in het flesje,
hoe dat allemaal moet worden opgezet
en drijven blijft.
2015
Vrijdag 12 november – de geboortedag van Johnny van Doorn (1944-1991) – is de eerste Johnny uitgereikt, een nieuwe oeuvreprijs voor podiumpoëzie, vernoemd naar deze Arnhemse dichter-performer. De prijs komt jaarlijks toe aan een dichter, woordkunstenaar of podiumkunstenaar in de breedste zin van het woord, die op uitzonderlijke wijze bijdraagt of heeft bijgedragen aan de receptie van poëzie in het Nederlandse taalgebied.
De genomineerden voor De Johnny 2021 waren Rodaan Al Galidi, Ellen Deckwitz en Babs Gons. De keuze van het gedicht van vandaag [*] verklaart wie de winnaar is. Ellen Deckwitz (1982) krijgt, behalve de Johnny van Doorn-trofee, een geldbedrag van tienduizend euro, waarvan zij er tweeduizend doorgeeft aan haar jong-dichterstalentkeuze. Voor deze stimuleringsprijs mochten alle drie de genomineerden een naam voordragen en Ellen Dickwitz’ keuze was Jasper Albinus.
Uit het juryrapport:
Ellen Deckwitz is een entertainer pur sang: in haar werk zoekt ze het experiment en met haar optredens zet ze haar teksten kracht bij. In haar poëzie blijft altijd iets ongezegd waardoor ze het publiek iets geeft om over na te denken. Haar teksten zijn bijzonder gelaagd en veelzijdig. Ze dicht zowel over ‘mannen die even weg moeten’, haar familie met in het bijzonder haar Indische grootmoeder, als over Game of Thrones. De jury waardeert tevens haar enthousiasmerende boeken Olijven moet je leren lezen en Dit gaat niet over grasmaaien die aanzetten tot het beleven van poëzie.
En in algemenere zin:
Zij hebben het vermogen om te verbinden met hun zeggingskracht op het podium. De jury heeft gekeken naar de gelaagdheid van het werk, de eigenheid, de ontwikkeling van het werk door de jaren heen en heeft zoveel mogelijk optredens bekeken – helaas zorgde de coronapandemie ervoor dat er weinig liveoptredens bezocht konden worden. Graag zou de jury alle drie willen belonen voor hun bijdrage aan de taal, hun volstrekt authentieke optredens en de band die zij aangaan met het publiek.
Het reglement schrijft voor dat De Johnny maar één winnaar kan hebben. De meesterlijke meerduidigheid van diens poëzie gaf de doorslag, en daarnaast prijst de jury diens altijd energieke optredens en inzet om poëzie zicht- en hoorbaar te maken. Binnen het oeuvre is een evidente ontwikkeling te zien. Het werk is zowel toegankelijk voor beginnende als voor gevorderde poëzieliefhebbers. Na rijp beraad – het ging niet zonder slag of stoot – is er gekozen om De Johnny 2021 uit te reiken aan Ellen Deckwitz. In navolging van Ellen Deckwitz ontvangt Jasper Albinus, het opkomende talent dat de winnares in de schijnwerpers zette, een deel van het prijzengeld.
[*]
Uit De blanke gave. Van het achterplat:
Een oud-soldaat kijkt naar Game of Thrones, een IKEA wordt onder water gezet en bootvluchtelingen dobberen op zee. Willem de Zwijger maakt met Filips II een wandelingetje en vader kletst tot gek makens toe over de vondst van ijsmummies. Ondertussen ontvangen de bewoners van Doodstil een brief over gaswinning en heeft een clubje futen de grootste lol om hun drijfvet.
In De blanke gave bezingen verschillende stemmen een wereld die wordt bedreigd door een dalende zeespiegel en een overschot aan panda’s. Tegen de achtergrond van New Orleans, Srebrenica en de Efteling ontstaat een verhaal over een vader en een dochter. Een ontroerende geschiedenis vol humor en rake beelden en een zee die onvoldoende wordt gehoord.
