vrijdag 08 oktober 2021
Ik kijk corona want er is niks anders.
Maken wij ook wat mee; ik dacht al zonder
gebeurtenis te moeten sterven maar
gelukkig zie ik artsen en agenten.
Nu wordt onwennigheid van ons gevraagd,
onhandig wandelen, slordige maskers;
het wordt ons vreselijk vlug bijgebracht
als koekhappen op het kinderpartijtje.
Sommigen huilen van de spanning maar
als je goed luistert gaat het straks vanzelf
zoals ook onrecht went en onheilspellers.
Vreemd hoe amorf we zijn, een soort amoeben,
we zwellen maar en slinken naargelang
op een niet serieus te nemen aarde.
2021
Van het achterplat van de nieuwe, dertiende bundel van Rob Schouten (1954), getiteld: Dit moment moet dus de werkelijkheid zijn:
De poëzie van Rob Schouten is veelal gesitueerd in het hoofd van de dichter – of in de kosmos, als dat tenminste iets anders is. […] Maar deze keer rammelen realiteit en actualiteit nadrukkelijk aan de poorten van zijn omwalde vesting. Is het de toegenomen leeftijd van de dichter of de opdringerige aard van de werkelijkheid? Feit is dat klimaat en corona, tattoos en toerisme tot hem zijn doorgedrongen, zozeer zelfs dat ze hem verleid hebben tot ongenadige verzen en verknipte liefdeslyriek. Misschien kunnen we daarom niet al te voorzichtig spreken van een nieuw geluid.
Maken wij ook wat mee, de generatie die dacht al zonder gebeurtenis te moeten sterven. Nou ja, zonder gebeurtenis van wereldformaat, want privéleed overkomt ons allen – ook in Porties gegoten in een sonnet:
Mijn vader is al jaren dood. Hij stierf
in vredestijd, geen weet van 9/11
of van corona maar hij zuchtte diep
en was er de komende tijd niet meer
tot op een dag ook ik oplos voordat
ze weer besmet raken en torens vallen.
Alles is zo eenvoudig te vervangen
zodat we geen idee hoeven te hebben.
Toch kijken we door zwaarbewolkte brillen
naar ons deeltje geschiedenis,
op zoek naar eigen plaats en tijd,
alles wat nergens ooit zal achterblijven,
naar al dat nieuwbakken en frisse spul
dat er met ons waarom vandoor zal gaan.~
Zij die na ons kwamen - dat nieuwbakken en frisse spul - gaan er vandoor met ons waarom. En dus sluit de bundel af met een coda. Naast ons waarom bestaat immers ook ons omdat.
Pompejisch
Teakhouten tafel met een pijpje Jupiler
en Zes moderne Turkse dichters,
vier twintig-euro-bankbiljetten (voor de werkster?)
op een schaal walnoten en wasknijpers.
Een bril type BHM B000294 47-18ZW
naast ASUS ‘In search of incredible’
met schermafbeelding van Noord-Spaanse kust
‘Ontvang nauwkeurige volksgezondheidsberichten'.
Alles om mee te geven in het dodenrijk?
Rob, naam van een onbekende martelaar
onder president Rutte, ca. 2000 na Chr.
‘He was despised and rejected of men’,
feestdag 22 februari.
