Week 38 - 193. Louise Glück: De nachtelijke trek

Dit is het moment waarop je weer
de rode bessen van de kraalboom ziet
en in de donkere lucht
de nachtelijke trek van de vogels.

Het doet me verdriet te denken
dat de doden ze niet zullen zien – 
deze dingen waar we op rekenen,
ze verdwijnen.

Hoe zal de ziel zich dan troosten?
Ik zeg tegen mezelf misschien heeft ze
deze pleziertjes niet meer nodig; 
misschien is gewoon niet zijn domweg genoeg,
hoe moeilijk voorstelbaar ook.

2021


Voor het eerst verschijnt de poëzie van de Amerikaanse dichter-essayist Louise Glück (1943) – winnaar van de Nobelprijs voor de Literatuur 2020 – in het Nederlands. Althans in boekvorm, want Erik Menkveld publiceerde al werk van haar voor Raster (lees hier).
De tweetalige bundel is vertaald door een andere dichter: Radna Fabias (1983), die eerder werk vertaalde van onder anderen Jorge Luis Borges, Charles Bukowski en Walt Whitman. Over haar schreef ik al vaker (zoals hier).






Averno is de titel; in december volgt Winterrecepten van het collectief. 

De nachtelijke trek is het openingsgedicht. Dit is het origineel:

The night migrations

This is the moment when you see again
the red berries of the mountain ash
and in the dark sky
the birds' night migrations.

It grieves me to think
the dead won't see them—
these things we depend on,
they disappear.

What will the soul do for solace then?
I tell myself maybe it won't need
these pleasures anymore; 
maybe just not being is simply enough,
hard as that is to imagine.

2006