vrijdag 17 september 2021
Kijk uit het raam
zie hoe
donkere wolken
over natte daken
jagen.
Dicht woorden aan elkaar
lelietjes en van
dalen lammetjes
meisje op de fiets
een egeltje dat oversteekt
en
de zon breekt door.
Schroef in strijklicht
de dop van
okergeel
ruik hoe geur
van verf
zich mengt
met tijd.
Stap aan boord
van je gedachten
en vaar naar
de straat, het huis
met het nummer 52
waar je ooit woonde.
Sluit je ogen
en schilder
juichend blauw
in geel en zwart.
En een zomerlucht
de klokken van de Dom,
wasknijpers,
duiven, kanariegele
voetbalshirts,
buurman kampioen,
pruttelende koffie.
In alles wat ik zeg,
schrijf zing en schilder
is Utrecht.
Is buurt, is straat en
huis.
Vader, moeder.
Het jaagt mij
levenslang
de stuipen
van het lijf.
2021
Mooie, gelimiteerde uitgave, met teksten en schilderijen van Herman van Veen, alle gerelateerd aan zijn geboortestad Utrecht. Zij verschijnt 55 jaar na zijn eerste optreden in de Stadsschouwburg aldaar.
Luisteren naar blauw is de titel. Met als ondertitel: Kleurspelingen. Die doen de inhoud te weinig recht, want hiermee ligt alle aandacht op het horen (luisteren) en zien (blauw, kleurspelingen), maar niet op het lezen en schrijven, terwijl verhalen en gedichten (de woordspelingen dus) een essentieel onderdeel van het geheel vormen.
Wat die teksten betreft: jammer dat er daarop, in tegenstelling tot bij het beeld, geen redactie is gevoerd, want foutloos is de bundel allerminst: regels in de verkeerde volgorde, taal- en stijlfouten… Dat doet afbreuk aan de grote vertelkunst van onze grootste – ook wat internationale waardering betreft – entertainer. Maar te weinig om er niet blij mee te zijn.
Met bovenstaande tekst – de enige in blauw – opent de uitgave.
