donderdag 22 april 2021
Vervolg van gisteren. De derde afdeling, gewijd aan Leo Vroman (1915-2014)
het is hier druk vandaag.
ik ben je kwijt. er zijn
vertragingen en ik word omgeleid. ergens
ben je nog. ga maar na er zijn weer
tekenen uit duizend-en-een-nacht. tineke
vertelde iets en wat ik zei werd vriendelijk ontvangen en zo legde
ze daarna de hoorn op de haak herkende mij
niet kende niet of was het dat ze al een ander was?
je had een kamer voor me klaar
die ik niet betreden zal. je nieuwe tineke werd ruw
omringd door drukke zakenlui die in geheugen doen.
wacht. iemand riep iets door de telefoon jij hoorde
dat maar ja je keel zat ergens vast.
---
sinds jij er niet meer bent is de wereld iemand
die niet wordt liefgehad en die iemand zegt
i lost my headset won’t miss it was a cheap one anyway en
gaat verder met het regelen van zijn regie.
perfect. let’s get the hell out of here. no rumors. dit
is de zaal der zuchten. i’ll be back. in het museum zal ik
je weer tegenkomen. fragiel en kietelend aan dieren
die je komen halen. Je kust weer het wormpje glipt je wormgat in doet
alsof je het spel van dood en leven doorhebt wenkt wat dicht jezelf tot leven –
(Leo Vroman 1915 – Dallas/Fort Worth Airport Delta Sky Club 8 May 2014)
---
have you ever
thought about dying? sounds like dye de kleur
van jaren liefde aan de bar die sluiten gaat –
ze is de lieveling van het personeel wordt elke
avond omhelsd en onherkenbaar in weerkaatste
jaren (loopt wat stijfjes) is zij alles waar een man
als jij zich zo graag weer nog meer in tonen mag.
de lift is doorzichtig en schiet langs
een pilaar tomeloos omhoog. ask your flight attendant.
n’hésitez pas. air france is cutting back on costs.
doodgaan is zo slecht nog niet.
---
er was eens een dichter die sterven moest.
de hand van zijn getekend evenbeeld vasthoudend.
en hij kon niet loslaten wilde niet en leefde
telkens op als hij die hand weer voelde.
this will be going on forever said the nurse.
let go! en de tekenaar even later (van niets wetend)
zag hem in de ondertussenwereld en vreesde voor zijn voortbestaan.
laat die hand toch los! het leven na de dood
is tweezaam enig nabestaan. toch? leo?
Leo Vroman 1915 – over the Alantic on Air France 10 May 2014)
