zondag 07 maart 2021
echt wit
is anders
dan gewoon wit
gewoon wit
is overal te koop
echt wit
komt na de dood
ca. 1980
In 1969 boekt Familie Van Merwijk een vakantieverblijf in Oostenrijk. Bij aankomst belt vader Harrie aan, maar de deur gaat niet open. Na een tijdje kraakt een stem in het luidsprekertje Wer da? Den Feriengäste antwoordt Harrie op slecht geluk, want den moet natuurlijk die zijn.
Half november 1993 gaat vader Harrie van Merwijk naar het ziekenhuis en sterft daar twee weken later, pas 66 jaar oud. De ontredderde kinderen pakken kort daarna zijn eerder zelf bij elkaar gezochte spulletjes uit: kam, scheerapparaat, agenda… Dan zien ze dat hij op zijn toilettas heeft geschreven: Van Merwijk, den Feriengäste.
Harrie van Merwijk heeft zich nooit ingespannen zijn eigen werk – altijd gedicht, gedacht en getekend als Henri van Merwijk – naar buiten te brengen. Als hij 25 jaar getrouwd is, doet Kees Baart dat, de vriend aan wie bovenstaand gedicht is opgedragen; Baart overleed september jl.
Bundel in beperkte oplage van 25 exemplaren. Als drie jaar na Harrie van Merwijks dood Museum Flehite in Amersfoort een tentoonstelling aan zijn tekeningen en collages wijdt, verschijnt de bundel Op gelijke voet met een wolk – wederom als collector’s item.
Riet van Merwijk overleeft zoon Jeroen, van wie ik die bundel ooit cadeau kreeg; Jeroen, die niet eens zo oud heeft mogen worden als haar man, van wie hij zijn teken- en schrijftalent meekreeg. Jeroen is vannacht - als ik dit schrijf, is het woensdag 3 maart - gestorven en ik wens hem toe dat het bestaat: niet gewoon wit, maar echt wit.
