dinsdag 02 maart 2021
[Luister en kijk hier.]
Kom eens langs
Het is alweer zo lang geleden, nu nog de kans
Ach ja, het verleden, een soort misverstand
Vergeet, kom eens langs
Ik ben geen beest
Probeer alleen te leven onbevreesd
De absurditeit te wreken, wereldvreemd
Ja, maar geen beest
Heb je al gevoeld hoe wreed de tijd is
Hoe breekbaar je verweer
Dat elk houvast al snel verkruimelt in je hand
Nog even en we zien elkaar niet meer
Er was een tijd dat het leek te blijven
De vanzelfsprekendheid
We zouden niet bezwijken aan onenigheid
Nee, in die tijd
Heb je al gevoeld wat er aan de hand is
In zelfs het minste gaat nog iets tekeer
Het enige wat blijft, is de verandering
Nog even en we zien elkaar niet meer
Ga je gang
Het is je eigen leven, ben niet bang
Je wordt ook vergeten stijf en stram
Ja, volgens plan
Heb je al gevoeld hoe de wegen lopen
Dat ze verder zoeken steeds maar weer
En verdwalen soms middenin de nacht
Nog even, we zien elkaar niet meer
2019
Woensdag 10 maart zendt Het Uur van de Wolf (NPO2) de prachtige documentaire uit die Arno Kranenborg en Yvonne Jagtenberg maakten over Alex Roeka. Engel & Beest is de titel. Ik had het voorrecht die al te zien.
Het enige niet lovende deel: als Alex en ik spreken over mijn kritiek op zijn eerste gedichtenbundel (lees hier, maar ook hier). Omdat ik zo gesteld ben op de man en zijn liederen, denk ik achteraf dat ik voor deze film liever daarover bewonderend had gesproken, maar zo is het niet gelopen.
Veel waardering heb ik voor het geduld en de vasthoudendheid die Arno en Yvonne heb betracht om Alex aan het praten te krijgen over Paula, de vrouw die hij na 25 jaar huwelijk verliet, en Johan, de zoon die hij door die breuk eveneens verloor. Paula heeft hij nooit meer gezien; zijn zoon nog één keer bij toeval in Amsterdam op de pont over het IJ. Of ze elkaar niet toch eens moesten spreken, opperde de vader. "Ik heb niks met jou", antwoordde de zoon en fietste weg. Nog even en we zien elkaar niet meer.
