vrijdag 14 augustus 2020
zo tweemaal niets een jongensfiets
een blikje een pad een vlieg
een lach een woord een kinderlied
een stuur een bel een verbogen frame
zo kanariegeel
onder een grauwe brandstoftank
op grijs beton achter een zwarte band
ik hoor het schreeuwen dat geel
harder dan kogels en bommen
het schreeuwt zijn moeder zijn broers
en zussen in duizend stukken
puin dat niet te ruimen valt
waarvoor je niet kunt vluchten
naar een veiliger land
2020
We blijven bij de cyclus met gedichten die Herman Leenders schreef als stadsdichter van Brugge en sluiten daarmee af. Het bovenstaande gedicht schreef Leenders naar aanleiding van de dood van de zesjarige kleuter Yamen Shelleh, die op 22 februari 2017, toen hij wilde oversteken op het zebrapad voor de schoolpoort, werd aangereden door een vrachtwagen. Wat een tragiek, want het gezin vluchtte uit Syrië nadat Yamens vader er was vermoord; het woonde pas vier maanden in België.
Het onderstaande gedicht is geschreven bij de dood van de stadsdichter van Brugge in 2015, die door Herman Leenders werd opgevolgd: Marcus Cumberlege (1948-2018). Leenders las zijn In Memoriam voor tijdens de uitvaartdienst in de Heilige Magdalenakerk, uiteraard in Brugge (zie foto's).
Dear Marcus
ik haast mij om je te schrijven
dat de straten je hard missen
de Garenmarkt en Wollestraat
hebben dichters nodig die spinnen
vuilnisbakken willen jouw
lessenaar en katheder zijn
waar is de straatveger waar de padvinder
met zijn muts van gebreide wolken
wie zal woorden oppikken
beelden zien praten
de keikoppen sussen
wie zal de Reien doorgronden
hen zien dampen en rimpelen
als een oud geworden spiegelbeeld
wie zal de bomen omarmen
luisteren naar hun sappen
de paarden voorbij zien draven
en denken aan zijn begrafenis
wie anders dan jij, Marcus?
