maandag 02 december 2019
Kindje, nu eindigt een dag in je leven
Even actief als een tropische bui
Jij hebt je aandacht en ijver gegeven
Geef dan vanavond maar weer eens de brui
Diredomdeine mijn kleine, ga slapen
Laat de troep achter voor jouw oudelui
Die zullen alles weer op mogen rapen
Diredomdeine en diredomdui
Soep op de muur of grond naar believen
Aardbeienjam op je zuster haar trui
Geestige poppetjes op Mamma's brieven
Vader zoekt naar zijn sigarenetui
Nog weet je niet van de woede der buren
En van de opschriften aan onze pui
Weinigen kunnen je snaaksheid verduren
Diredomdeine en diredomdui
Daar je de oppas zo wreed placht te knijpen
Staat ze nu 's avonds te huur op het Spui
En de kanarie die jij wist te grijpen
Is in een hoogst onnatuurlijke rui
Wagens zijn dingen om dingen te dragen
Kruiwagens echter geen wagens met krui
Houd nu eens op met die eeuwige vragen
Diredomdeine en diredomdui
Zo kunt u kleintjes tot nachtrust verplichten
Diredomdeine en diredomdui
Mocht u zich meer op de plantkunde richten:
Vijftig procent van dit lied rijmt op ui
1983
Ik schreef uitvoerig over het eerste Drs. P-Jaar- en Bewaarboek, dat een jaar geleden verscheen. (Lees vanaf hier.)
Nu is er deel twee – getiteld Leve onze goede Czaar! – en dat is minstens zo goed. Wat doet dat Heen- en Weerschap, toch fantastisch werk. Niet alleen met zijn uitgaven – sinds 2015 al zes geluidsdragers en vier boeken! –, maar ook met de uiteenlopende kennis- en kundeartikelen in die Jaar- en Bewaarboeken, zoals deze keer onder meer over de biografie-in-de-maak (door biograaf Michèl de Jong) [1], over veertig jaar nauwe betrekkingen (door Vic van de Reijt) [2] en over Drs. P’s ‘kinderpoëzie’ (door Patrick van den Hanenberg), waaruit bovenstaande tekst afkomstig is [3]. En ook deze keer steekt achterin een cd met bijzondere opnamen, opgepoetst door geluidsarchivaris Maarten Eilander.
Nog even over het lied: vijftig procent van dit lied rijmt op ui (waarmee hij het meteen kon toevoegen aan zijn groente- en fruittekstverzameling). Dus ook de instinker: niet het sigareneetwie, maar -eetui.
[1]
Verbijsterend was zijn volgzaamheid jegens Mieke, op wier instigatie hij tal van jarenlange vriendschappen om de meest vergezochte redenen beëindigde. De ontredderde slachtoffers van deze onbarmhartige praktijk hebben veelal de neiging alle ellende op het conto van mevrouw Polzer te schrijven, maar dat laat onverlet dat Heinz dit allemaal zonder tegenspel en schijnbaar onaangedaan liet gebeuren. Die gezeglijkheid is des te opmerkelijker omdat hij in andere opzichten juist volkomen autonoom en onafhankelijk was.
[2]
Zijn uitvaart […] werd dankzij de medewerking van velen een ontroerend en hilarisch schouwspel. ‘We hadden kaartjes moeten verkopen’, merkte Erik van Muiswinkel na afloop op. Dat hebben we alsnog gedaan, bij de viering van Heinz’ honderdste verjaardag op 24 en 25 augustus 2019 in De Kleine Komedie. […[ Na de pauze hebben we Heinz’ afscheidsbijeenkomst nog een dunnetjes overgedaan, ditmaal voor een betalend publiek, dat wel even schrok toen er ineens een lijkkist op het toneel stond, bewaakt door twee leden van de Zwitserse garde. [Voor wie het ontgaat: Heinz Hermann Polzer is in Thun geboren en had dus de Zwitserse nationaliteit, FV] De overledene hield zich kranig, genoot als vanouds van de vertoning en richtte zich tenslotte met een dankwoord op film tot de ‘duizendkoppige menigte’. Waarna massaal Knolraap en lof, schorseneren en prei werd ingezet.
[3]
Een vader overziet de ellende die de kleine op één enkele dag heeft aangericht. Je zou bijna van die kleine etter gaan houden.
Wordt vervolgd!
