Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 veelal dagelijkse rubriek met gedichten en gedachten daarover.
Dit vanuit het levensmotto: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van het kopje ARCHIEF (zie onder het gedicht) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links ga je vooruit naar het volgende.
Maar veel handiger zijn deze links: daarmee ga je direct naar de inhoudsopgaven van:
2024-1 (A-F), 2024-2 (G-K), 2024-3 (L-R) en 2024-4 (S-Z)
2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z) 
2022-1 (A t/m K) en 2022-2 (L t/m Z)
2021-1 (A t/m K) en 2021-2 (L t/m Z)
2020-1 (A t/m K) en 2020-2 (L t/m Z)
2019, 20182017 en 2016.

Week 39 - 274. Ramses Shaffy: Er was een jongetje

dinsdag 01 oktober 2019

[Beluister hier.]

Er was een jongetje
Dat schommelde in de wind
Zijn verdriet was met de vogels weggevlogen
De ondergaande zon bescheen zijn ongerijmd geluk
En daarom heeft hij zulke mooie ogen

1972


Ramses Shaffy: Op een avond, kort nadat ik afscheid had genomen van mijn moeder, was ik in mijn eentje in de tuin van het kindertehuis in Zeist. Ik schommelde in de ondergaande zon en ik had een onmetelijk groot geluksgevoel. Het verbaast me nog steeds waarom ik toen zo gelukkig was. Ik schommelde alleen maar, meer niet. Ik denk dat het een verlicht moment geweest moet zijn.”

Voor toelichting: lees hier.

Archief 2019