zondag 21 juli 2019
dartel als een vlinder steek als een bij
ik wilde dit gedicht strijdbaar beginnen vanuit mijn linkse bubblicious bubbel
de meute ontkenners angsthazen en jaknikkers een beetje jennen
en de bevlogen spijbelaars verder opjutten met
jullie zouden niet thuis moeten blijven zitten terwijl wij marcheren
jullie zouden niet braaf petities moeten delen en algoritmes voeden
jullie zouden niet dat mobieltje moeten oppakken om toe te kijken
hoe anderen op twitter of instagram zich inzetten voor jullie toekomst
over zes jaar vreet het hele internet een vijfde van alle stroom
de rest gaat op aan diepvriezers waar meelwormen en zeewier
koud gehouden worden om later door een 3d-printer
als bloedrode steak op je bord te worden gedropt
het komt allemaal goed
ik wilde dit gedicht beginnen met de woorden van een jonge marcheerder
die als salescoach trots leiding geeft aan een team van donateurwervers
hij zegt dat mensen emotionele wezens zijn en dat de neef van freud
dit principe al krachtig heeft ingezet in de jaren twintig
hij maakte roken sexy voor vrouwen en stond aan de wieg van de reclame
van hem leerden we verlangen naar spullen die we niet nodig hebben
bussen vol pakketjes maken nu onze stoepen onveilig
dat is goed tegen de werkloosheid
goed voor de koopkracht
ik wilde dit gedicht strijdbaar beginnen
nadat ik naar gil scott-heron had geluisterd
de rapper die in 1970 riep dat de revolutie niet op tv ging komen
ik kwam niet veel verder dan
de democratie is niet van het scherm maar van de straat
de democratie heeft geen zendtijd nodig op een barkruk bij de wereld draait door
de democratie heeft jouw stem en voeten nodig
bemoei je ermee voorbij het stemhokje
dram onverschrokken voort
want elke politicus heeft een mailadres
en m.rutte@tweedekamer.nl laat je geen plaatjes zien
van patrijs zomertortel wulp of watersnip
hij laat je zijn tanden zien (of zijn vuisten)
als een gorilla dat doet bedoelt hij het niet slecht
wees een oorkruiper dartel als een vlinder
rond je tegenstander steek als een bij
ik wilde dit gedicht afsluiten met het einde der tijden
kun je niet liken op facebook
maar ik wil jullie de advertenties niet ontzeggen
ik wil jullie iets vragen
geef je kinderen een wereld waarin ze kinderen durven te krijgen
geef hun zorgen aandacht
geef hun tijd
2019
Vervolg van gisteren.
Mooi interview vandaag (als ik dit schrijf, is het 14 juni) in Trouw met Dichter des Vaderlands Tsead Bruinja. Over bovenstaand gedicht (geschreven n.a.v. de klimaatmars van maart jl.) stelt Monna hem de vraag wat hem zo boos maakt. Bruinja:
Dat er niet meer gelijkheid is, dat mensen gekwetst worden, dat de planeet er zo beroerd aan toe is, dat het moeilijk is om in een toekomst te geloven. Het klinkt cliché allemaal, maar het maakt me verdrietig.
En op de vraag of een gedicht daar iets aan kan veranderen:
Dat vind ik moeilijk te zeggen. Dartel als een vlinder steek als een bij, dat klimaatmars-gedicht, is een boos gedicht. Ik had er veel research voor gedaan. Het zal misschien vooral gelezen worden door mensen die er ongeveer hetzelfde over denken. Onder hen kan het een gevoel van saamhorigheid teweeg brengen en het zou hun perspectief iets kunnen verbreden. Dat zie ik wel als ‘nut’ van zo’n gedicht, zoals het ook troostend kan zijn.
In de Dichter des Vaderlands-gedichten diep ik een ervaring of een toestand uit en geef daar woorden aan. Ik drijf soms een beetje de spot met mijn eigen stem en wijsheid. Zo bekeken hebben die gedichten ook iets clownesks. En als ze andersdenkenden bereiken, zou dat mooi zijn.”
