zaterdag 15 juni 2019
Zelden heeft de sprong van een panter
ook maar iets van dezelfde sprong door
dezelfde panter, wanneer niet zoals
gewild door die panter zelf.
De dolfijn die voor het schip uit zwemt
zwemt net zolang voor het schip uit,
tot er geen sprake meer is van een
dolfijn die voor het een schip uit zwemt.
En zo zal het je gebeuren, dat je nauwelijks
merkt hoe je okselzweet van geur verandert,
dat het je ontgaat hoe de centaur eerst
zijn hoeven schraapt voor hij naar je
toe komt, en in je veilige huis alles
kort en klein schopt en slaat.
1990
Willem van Toorn:
Hans Faverey zou in 1990 voor de vijfde keer voorlezen op Poetry International. De dichter en filmer Rein Bloem […] en ik zouden het vertaalproject leiden dat gewijd was aan Favereys poëzie. Maar Hans was te ziek om naar Rotterdam te komen; hij zou op acht juli van dat jaar [pas 56 jaar oud, FV] overlijden. Toch kon een ontroerd publiek hem zien en horen lezen, dankzij een sobere maar indrukwekkende korte film die Frans van de Staak bij Faverey thuis opnam en die in de zaal werd vertoond bij de presentatie van het vertaalproject. Een al heel brekelijke maar ongebroken Hans Faverey [zijn toen onlangs verschenen bundel heette Het ontbrokene, FV] nam met grote waardigheid, recente gedichten lezend, afscheid van het publiek van Poetry International. […]
Hans schreef het gedicht nadat een zware windstoot een deel van het dak op de bovenste verdieping van zijn huis had verwoest en grote schade had aangericht. Wij waren bevriend, buurtgenoten in Amsterdam, en hij kwam het geschokt vertellen. Niemand, misschien ook hijzelf niet, kon vermoeden hoe een verwoestende centaur niet alleen zijn huis maar ook zijn leven was binnengedrongen…
Voor verdere toelichting: lees hier.
