dinsdag 04 juni 2019
Deze gedichten, deze gedichten,
deze gedichten, zei ze, zijn gedichten
zonder liefde in zich. Dit zijn de gedichten van een man
die zijn vrouw en kind verlaten zou omdat
ze lawaai maakten in zijn kantoor. Dit zijn de gedichten
van een man die zijn moeder vermoorden zou om de erfenis
op te strijken. Dit zijn de gedichten van een man
als Plato, zei ze, iets bedoelend wat ik niet
begreep maar dat me desondanks
beledigde. Dit zijn de gedichten van een man
die liever met zichzelf zou slapen dan met vrouwen,
zei ze. Dit zijn de gedichten van een man
met ogen als een haalmes, met handen als die van een
zakkenroller, gewoven van water en logica
en honger, met geen draadje liefde erin. Deze
gedichten zijn even harteloos als vogelgezang, even ongemeend
als iepenbladeren, die als ze al liefhebben alleen
de wijde blauwe hemel liefhebben en de lucht en het idee
van iepenbladeren. Eigenliefde is een einde, zei ze,
en geen begin. Liefde betekent liefde
voor wat bezongen wordt, niet voor het lied of het gezang.
Deze gedichten, zei ze….
Jij bent, zei hij,
prachtig.
Dat is geen liefde, zei ze terecht.
2017
En hieronder het origineel van de Canadese dichter Robert Bringhurst (1946), getiteld These Poems, She Said.
These poems, these poems,
these poems, she said, are poems
with no love in them. These are the poems of a man
who would leave his wife and child because
they made noise in his study. These are the poems
of a man who would murder his mother to claim
the inheritance. These are the poems of a man
like Plato, she said, meaning something I did not
comprehend but which nevertheless
offended me. These are the poems of a man
who would rather sleep with himself than with women,
she said. These are the poems of a man
with eyes like a drawknife, with hands like a pickpocket’s
hands, woven of water and logic
and hunger, with no strand of love in them. These
poems are as heartless as birdsong, as unmeant
as elm leaves, which if they love love only
the wide blue sky and the air and the idea
of elm leaves. Self-love is an ending, she said,
and not a beginning. Love means love
of the thing sung, not of the song or the singing.
These poems, she said….
You are, he said,
beautiful.
That is not love, she said rightly.
1985
Voor toelichting: lees hier.
