woensdag 22 mei 2019
waarom is de liefde blind? omdat ik je aankijk en jij me aankijkt
en er geen einde komt aan deze weerkaatsing, er geen licht komt
tussen onze blikken — de liefde is blind
omdat we het samen, tussen ons in, nacht maken —
een nacht zoals de eerste nacht waarin ik tot geen god meer bad
en enkel nog zei: als u er niet bent, heere, bij wie kan ik dat dan kwijt?
en nu lig ik hier, jongen, op je borst, en je voelt me trillen, dat betekent
dat ik lichter word — hoe heb je me zo vlug opengebroken?
met je zwarte haar, een vlucht raven, een donker rotsachtig landschap,
een snijdende wind — als het zwart waaruit je voortkwam en waarin ik
je langzaam begin te zien — oog in oog, oog in oog in oog, ik wist niet
dat dat betekende iemand te dragen, elkaar voortdurend toe te vallen —
ik wist niet dat de liefde niet blind is omdat ze iets niet ziet,
maar omdat ze iets gevonden heeft wat méér dan zichtbaar is,
omdat ze inzag dat het donker in het midden van elke blik donker is
dat bij je terugkeert, zodat je het weer vergeven kunt,
keer op keer op keer, voortdurend vallend, zoals het stilvalt
in het midden van elk woord, ja, maar er in het midden van die stilte
iets zit dat dat woord, als een dunnere lijn een dunne lijn,
in tweeën snijdt, en elk van ons een helft geeft,
zodat ik mijn woord kan nemen en in mijn blik kan leggen
in de hoop dat in de loop van al dit vallen de beide helften
elkaar weer aanraken, elkaar iets lijken te kunnen zeggen
wat nergens anders vandaan komt, zodat wij er altijd zullen zijn geweest
2018
Voor toelichting: lees hier.
