Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van
2024-1 (A-F), 2024-2 (G-K), 2024-3 (L-R) en 2024-4 (S-Z)
2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z) 
2022-1 (A t/m K) en 2022-2 (L t/m Z)
2021-1 (A t/m K) en 2021-2 (L t/m Z)
2020-1 (A t/m K) en 2020-2 (L t/m Z)
2019, 20182017 en 2016.

Week 15 - 108. Elly de Waard: Nijhoff indachtig

donderdag 18 april 2019

Mijn benen schoof ik over elkaar heen op
tafel en zo, mijn voeten hoger dan mijn hart,
rustte ik uit in de stilte van de schitterende
julinacht, waarin ik niet in huis kon blijven

en mijzelf naar buiten schreef: een volle ronde
maan tussen het bladergetover en er boven.
Augustus met zijn sterrenregens is nabij
en het is zo warm dat je vrijwel naakt kunt zijn.

Vrouw en hond slapen allang, je bent gelukkig
in de rijkdom van dit rijk alleen. Het zijn deze
nachten die de dichter van een eeuw geleden

tot sublieme momenten schreef. Ook zonder mensen
en hun feesten, maar met liefde voor het grijpen
in aanwezigheid van de wijde nacht beleefd.

2019


Vervolg van hier.

Op het Campert-gedicht heb ik veel kritiek: lees hier. Maar De Waards poëzie is te mooi om na één gedicht al weg te leggen. 
Dit is een gedicht, waar ik erg van houd. In haar aantekeningen schrijft De Waard dat het verwijst naar Nijhoffs gedicht Het tuinfeest. Die dichter van een eeuw geleden dus. Oké,  dan moet er morgen ruimte zijn voor het origineel. Lees dus hier.

Archief 2019