vrijdag 12 april 2019
Mijn eerste vriendje
Mijn eerste vriendje
is geen vriend, maar een man
er is niets
tussen ons
volgens hem
mijn moeder geeft hij zijn verzonnen naam
ze vraagt: ‘Wat gaan jullie doen?’
‘Naar het pannenkoekschip.’
dit is onwaar
ook zijn leeftijd klopt van geen kanten
hij wil mij in het vriesvak bewaren
eruit halen over een paar jaar
wij kunnen ons nergens vertonen
mijn schuld
hij laat mij naakt
in zijn kamer staan
scheert mijn haar
wil zien wat en
hoe ik reageer
leest voor uit Seventeen
zegt: ‘Zo oud ben jij nog niet.’
later komt er iemand
een verkoper aan de deur
door de tocht rollen
mijn krulletjes over de vloer
tegen zijn schoen
de verkoper krijgt een kleur
wij moeten lachen
wij lachen hem weg
2019
Uit Nestvlinders komt dit gedicht, de nieuwe bundel van dichter-beeldend kunstenaar Sabine van den Berg, die zelf ook verantwoordelijk is voor de mooie illustraties.
Twee tienermeisjes raken bevriend op het moment dat zij allebei hun vader gaan verliezen. De ene vader wil niet door als mens van vlees en bloed en stapt uit het leven; de andere vader wil niet door als man van vlees en bloed en stapt uit zijn lichaam.
Van de achterkant:
Hun dochters beschikken over levenslust en humor. Is dat genoeg wanneer je vader op een dag verdwijnt of in het geheim zijn jurken in je kledingkast hangt? (Dit omdat je moeder, zijn vrouw, die niet in de hare verdraagt, FV.)
Dáárover gaat het in deze bundel, maar daarnaast vooral over meisjes die vrouwen worden. Zoals in bovenstaand gedicht, over de eerste seksuele ervaring: Mijn eerste vriendje is geen vriend maar een man.
Leest voor uit Seventeen
zegt: 'Zo oud ben jij nog niet.'
