Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 veelal dagelijkse rubriek met gedichten en gedachten daarover.
Dit vanuit het levensmotto: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van het kopje ARCHIEF (zie onder het gedicht) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links ga je vooruit naar het volgende.
Maar veel handiger zijn deze links: daarmee ga je direct naar de inhoudsopgaven van:
2024-1 (A-F), 2024-2 (G-K), 2024-3 (L-R) en 2024-4 (S-Z)
2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z) 
2022-1 (A t/m K) en 2022-2 (L t/m Z)
2021-1 (A t/m K) en 2021-2 (L t/m Z)
2020-1 (A t/m K) en 2020-2 (L t/m Z)
2019, 20182017 en 2016.

Week 13 - 92. Cornelis Vreeswijk: Cecilia Lind (1)

dinsdag 02 april 2019

[Luister hier naar het origineel, 1964]
[En hier naar de Zweedse oerversie]


Een eiland bij avond, de maan schijnt als glas
En ergens muziek, een fluit en een bas
De oude heer Frederik danst met een kind
De kleine bedeesde Cecilia Lind

Zij danst met haar wimpers gesloten, geniet
De druk van zijn armen, romantisch het lied
Verwarmt ook haar zinnen en zacht is de wind
Zij bloost in het donker, Cecilia Lind

En wat zegt heer Frederik, vijftig jaar oud
"We zijn op een eiland, het water is zout
Maar zoet is het land als een man je bemint
Daar moet je op wachten, Cecilia Lind"

Het feest is voorbij en waar zullen ze gaan
Ze blijft voor zijn huis maar een ogenblik staan
Maar denkt dan meteen: wie niet waagt wie niet wint
"Ach, geef me een kus", vraagt Cecilia Lind

"Pas op," zegt heer Frederik, "weet wat je zegt
Je bent nog zo jong en dit noemen ze slecht
Ik ben al zo oud en jij nog een kind"
"Maar ik word gauw 16", zegt Cecilia Lind

De sterren verbleken, de ochtend wordt licht 
Hij is voor de gloed van haar liefde gezwicht
Hij is wel te oud, maar de liefde is blind
"O, kus mij voor het laatst", zegt Cecilia Lind

1964


Voor toelichting: lees hiet.

Archief 2019