donderdag 07 maart 2019
Zelfs nu je zwijgt, hoor ik je nog
Zelfs nu je zweeft, voel ik je nog
Zelfs nu ik niets meer je aan je vraag
antwoord je toch
Zelfs nu het lijkt
alsof je niet meer naar me kijkt
zie je me nog
Zelfs als ik huil, troost je me nog
Zelfs nu je dood – ben je er nog
Zelfs nu ik niet meer hoop op jou
vind je me toch
Zelfs nu ik leef
alsof ik hier niet achterbleef
mis ik je nog
Jij bent bij mij
Alle seizoenen gaan gewoon voorbij
Jij bent bij mij
Hoe verder weg je bent hoe dichterbij
Jij bent bij mij
Zelfs als ik val, vang je me nog
Zelfs als ik breek, heel je me nog
Zelfs nu ik alles niet meer zie, help jij me toch
Zelfs nu ik leef
alsof ik niet meer om je geef
mis ik je nog
2018
Voor toelichting: lees hier.
Voor extra toelichting: lees hieronder uit een mail van Richard (Kemper):
Ik had een vriend op bezoek aan wie ik wat beginnetjes van nieuwe liedjes liet horen. Ik verbrak daarmee een van Brigitte Kaandorps geboden. Zij had mij ooit verboden beginnetjes van onaffe liedjes aan bekenden te laten horen. Ze zijn nog niet af, je kan ze nog niet goed zingen, je bent er nog onzeker over… Net als een schilder die een half schilderij laat zien aan iemand en vraagt: vind je het al mooi?
Maar deze vriend vroeg erom en ik dacht: zoveel kwaad kan dat toch niet...
Het tegendeel bleek waar. Bij elk liedje dat ik speelde, knikte hij neutraal en na een stuk of vijf beginnetjes zei hij: “Leuk, maar ik word nergens echt door geraakt.” Ik dacht meteen aan het advies van Kaandorp, had een hekel aan die vriend en vooral aan mezelf. Dat ik me toch had laten verleiden onaffe dingen te laten horen. Ik vond die vriend een botte hond en dat-ie er geen verstand van had. Het werd geen gezellige avond.
De dagen erna zat het me toch behoorlijk dwars. Zat er misschien toch iets in? Ik dacht: een liedje moet er echt toe doen. Elk liedje! Ook voor die vriend. Ik dacht aan zijn moeder met wie ik ben opgevoed, die ik erg graag mocht en met wie hij niet lang voor haar overlijden nog een show van ons had bezocht. Ze was ziek en ging veel te vroeg. Voor ik het wist, was daar Zelfs nu je zwijgt. Ik dacht nog even aan die vriend. Jij wilde geraakt worden? Nou, daar ga je dan.
Remco was gelukkig meteen enthousiast en samen hebben we het nummer vervolmaakt tot wat het nu is.
Dus: Kaandorp had zo gelijk!
Maar: toch blij haar advies voor een keer in de wind te hebben geslagen.
Het lied kreeg zijn bestemming in Geloof ons nou maar, het terecht zeer lovend ontvangen huidige programma van Veldhuis & Kemper (lees ook hier). Remco Veldhuis: Pas toen het lied min of meer af was, vonden we het ineens heel erg geschikt om in Geloof ons nou maar betrekking te laten hebben op mijn overleden vader. Vlak voor we het lied inzetten, vertel ik daar nogal uitgebreid over. De aansluiting / opeenvolging bleek een mooie, vaak emotionele brug te maken. Ik zie vaak mensen hun tranen afvegen na het nummer.
