Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 veelal dagelijkse rubriek met gedichten en gedachten daarover.
Dit vanuit het levensmotto: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

LET OP: DEZE RUBRIEK IS IN HET VOORJAAR VAN 2025 BEËINDIGD; ALLE BIJDRAGEN VAN
2016 EN 2025 ZIJN INMIDDELS VERWIJDERD, EVENALS EEN DEEL VAN DIE VAN 2017 en 2024.
IN FEBRUARI EN MAART VERDWIJNEN, STUKJE BIJ BEETJE, ALLE NU NOG BESCHIKBARE AFLEVERINGEN, OOK VAN DE ANDERE JAARGANGEN.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van het kopje ARCHIEF (zie onder het gedicht) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links ga je vooruit naar het volgende.
Maar veel handiger zijn deze links: daarmee ga je direct naar de inhoudsopgaven van:
2024-1 (A-F), 2024-2 (G-K), 2024-3 (L-R) en 2024-4 (S-Z)
2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z) 
2022-1 (A t/m K) en 2022-2 (L t/m Z)
2021-1 (A t/m K) en 2021-2 (L t/m Z)
2020-1 (A t/m K) en 2020-2 (L t/m Z)
2019, 2018 en 2017.

Week 50 - Ed Leeflang: Achtertuin

donderdag 20 december 2018

In het donker staat de kleine kastanje
en de onbekende winter staat er ook
geleund tegen het huis; jij en
een paar bleke goden - van verlegenheid
de wazige en die dromendief en de
dodenwachter - zitten binnen.

De treurige liefde is een grote liefde;
die omspant wel jaren en broers
en de ziekte van het kind. Kom,
wil ik fluisteren, er is nog een land
waar niemand is begraven, op de hellingen
kunnen wij slapen en staren en
de grote huilbuien zien we verdampen
in een doodstille ochtend, maar je zult
glimlachen en kijken
in je schoot. En even beweegt
de winter in de tuin en schudt nee -
je hoort het nauwelijks in de takken.

1979


Voor toelichting: lees hier.

Archief 2018