Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 veelal dagelijkse rubriek met gedichten en gedachten daarover.
Dit vanuit het levensmotto: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van het kopje ARCHIEF (zie onder het gedicht) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links ga je vooruit naar het volgende.
Maar veel handiger zijn deze links: daarmee ga je direct naar de inhoudsopgaven van:
2024-1 (A-F), 2024-2 (G-K), 2024-3 (L-R) en 2024-4 (S-Z)
2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z) 
2022-1 (A t/m K) en 2022-2 (L t/m Z)
2021-1 (A t/m K) en 2021-2 (L t/m Z)
2020-1 (A t/m K) en 2020-2 (L t/m Z)
2019, 20182017 en 2016.

Week 45 - Cees Nooteboom: [8] Probeer het...

maandag 12 november 2018

De Spaanse en de Engelse vertaling van Monniksoog

 


Probeer het, alleen nog maar woorden, geen gevoel,
de macht waarmee ze zichzelf zijn, jij niet meer bestaat
en alleen nog maar luistert, taal weerspiegeld in taal.
Voel hoe je langzaam verdwijnt, buitengesloten,

je hoort hier niet en je hoort ze niet,
je dacht dat je ze had, ze bezat, bediendes
of slaven, maar ze zochten iets anders,
letters en klanken waar jij niet van wist,

je was er niet, verjaagd vanwege je misbruik,
je had de woorden geschonden, nu zouden ze
worden, onaantastbaar, gemuurd in hun eigen
geweten, hun heilig gelijk, met zichzelf als wet,

en buiten bereik.

2016


Vervolg van gisteren.
Naar aanleiding van de geciteerde uitspraak van Gerrit Kouwenaar – “Goede poëzie is als de lezer weet: ik kende dat gevoel maar ik had er zelf geen woorden voor” – bovenstaand gedicht. Geen emoties bij de dichter (alleen nog maar woorden, geen gevoel). De woorden: de macht waarmee ze zichzelf zijn […] gemuurd in hun eigen geweten […] met zichzelf als wet; de dichter, die alleen nog maar luistert

Archief 2018