Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 veelal dagelijkse rubriek met gedichten en gedachten daarover.
Dit vanuit het levensmotto: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

LET OP: DEZE RUBRIEK IS IN HET VOORJAAR VAN 2025 BEËINDIGD; ALLE BIJDRAGEN VAN
2016 EN 2025 ZIJN INMIDDELS VERWIJDERD, EVENALS EEN DEEL VAN DIE VAN 2017 en 2024.
IN FEBRUARI EN MAART VERDWIJNEN, STUKJE BIJ BEETJE, ALLE NU NOG BESCHIKBARE AFLEVERINGEN, OOK VAN DE ANDERE JAARGANGEN.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van het kopje ARCHIEF (zie onder het gedicht) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links ga je vooruit naar het volgende.
Maar veel handiger zijn deze links: daarmee ga je direct naar de inhoudsopgaven van:
2024-1 (A-F), 2024-2 (G-K), 2024-3 (L-R) en 2024-4 (S-Z)
2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z) 
2022-1 (A t/m K) en 2022-2 (L t/m Z)
2021-1 (A t/m K) en 2021-2 (L t/m Z)
2020-1 (A t/m K) en 2020-2 (L t/m Z)
2019, 2018 en 2017.

Week 37 - Ingmar Heytze: De laatste dag

zaterdag 22 september 2018

In memoriam Peter Vos (1935-2010)

Als het dan moet, dacht je misschien,
doe het dan maar in november, als
de hemel je schutkleuren draagt,
als het nog nergens te laat voor is,
de grond nog nèt zacht genoeg
voor je blinde mollenhart.
Als het dan moet, dan wanneer
de dagen zichtbaar korter worden,
zodat er tijdig iets kan ingeschonken
op de kunst, op zonen en vaders,
of gewoon tegen de zenuwen.
Gele bladeren buitelen door de stad.
Op elk blad staat een dier: uilen, muizen,
mezen, hazen, mensvogels, vogelmensen.
Een tapijt van mussen, zwart geringd,
scharrelt over het pad, niemand tekende
ze beter. Geen mus, geen mens
zal Vos vergeten.

2018


Voor toelichting: lees hier.

Archief 2018