dinsdag 21 augustus 2018
Supply Chain Management
Iedere ochtend
wakker worden, levend begraven
onder $$$, fast fash & fluorescentiepoeder
in een helverlichte kelder:
een informele economie
een schaduweconomie
een territorium van scavengers.
De supply chain manager weet
dat de supply chain een machine is
die gevuld wordt met een grijze massa
waaraan arbeid wordt toegevoegd
en waar grijze valuta uitkomen.
De supply chain manager weet
dat je katoenplant
niet kan spellen zonder klant
en ook niet zonder $$$.
De supply chain manager weet
dat in een efficiënte bevoorradingsketen
het begin het einde in zich draagt
dat de supply chain
vanuit de ogen van een 4-dimensionaal wezen
een semitransparante
transcontinentale worm is
met een katoenplant aan het ene einde
en een klant aan het andere
dat de tentakels van de worm zich een weg slijmen -
van de S-twist
waarmee katoenfilamenten
in elkaar worden gedraaid
de hoek afhankelijk van de uitgeoefende kracht
van het natriumhydroxidebad
dat de katoenvezels elastischer maakt
gladder
strakker
geschikter voor penetratie door kleurstoffen
van de zandkorrels zonder vergunning
opgediept uit de Dhaleshwari
de optimale blast power
voor zacht & distressed denim
de witte wolkjes silica
in Savar Upazila
van het onkruid in de voegen van Barisal
dat arbeiders uitkotst in Dhaka’s Cut Make Trim
van de laag plakkerig zweet
op mijn vingers
waarmee ik lingerie sorteer
die gepast werd en afgekeurd
naar mijn intieme zone
volg de vouwlijnen
van de check out line
naar de credit card flow
- een filament loopt ten einde tegen mijn intiemste huid.
Ik voel de blik van de supply chain manager onder mijn lapjes textiel.
De flappen van de supply chain manager in mijn slipje.
Shop girl: wanneer de supply chain de winkelvloer overspoeld heeft
en zich tijdelijk weer terugtrekt
jaag ik in de neonverlichte slipstream
trek gevallen stukken fast fashion uit het rivierslijk.
Shop girl: de winkelvloer sleurde me uit mezelf
en ik sta naakt
onder het witte licht
middenin een object
heterogeen en onzichtbaar
maar solide.
2017
Ik vind mijn lichaam terug
aan het einde van een supply chain
die non-stop in mij leegloopt.
Laat alles weer uit me vloeien.
Zo begint Shop Girl, het debuut van de Vlaamse Dominique De Groen (1991). Bundel met acht lange gedichten met als titels onder meer Supply Chain Management (het vandaagse gedicht), Colour Management, Deconstructie, Ghost in the Shell en Free Trade Zone. En met als thema het gegeven dat de mens een radertje is in de bevoorradingsketen (the supply chain).
Van de achterkant:
Shop Girl is een poëtisch epos dat de traditie van Virgilius ent op het laatkapitalistische tijdperk. De bundel ontkiemde in de kelder van Primark, waar Dominique De Groen een winter en een lente lang werkte. De gedichten zoeken de scheuren op in het productieproces van fast fashion, waar pratende kleuren en geesten van textielarbeiders gedijen. De supply chain wordt een wereldwijd object, reikend van een zandkorrel of zijderups in Bangladesh tot het poreuze, lekkende lichaam van de Shop Girl:
De supply chain manager weet
dat je katoenplant
niet kan spellen zonder klant
en ook niet zonder $$$.
Overduidelijk een kritisch geluid tegen de wereldwijde kledingindustrie: van productie (inclusief uitbuiting in naaiateliers in Bangladesh) tot prijsstelling (inclusief winstmarges en management control) tot consumptie (inclusief oorzaak en gevolg van onze koopverslaving) en alles wat daar verder mee te maken heeft, waaronder het kleurloze leven van de Shop Girl in de Primark (voor kleding tegen dumpprijzen):
Ik dacht dat ik het middelpunt was
van de winkelvloer
maar ik word belaagd
door eindeloze rijen
identieke lappen textiel
Voor het individu is geen ruimte. Voor poëzie evenmin, want De Groen laat ook de acht afdelingen stuiteren tussen een zichtbaar productieproces (door haar tekst te ontregelen met veel Engelse managementtermen en symbolen) en de gewenste consumptie ervan (dus wat ik er als lezer uit kan destilleren).
Grappig dat de afdeling Colour Management heeft geïnspireerd tot het in verschillende kleuren uitbrengen van deze bundel:
Het boekje kwam vorig jaar al uit, maar ik kwam er maar niet toe erover te schrijven. Toch legde ik het ook niet weg. Fascinerend debuut.
