vrijdag 17 augustus 2018
Voor Jos en Catharina die naar de zee gaan
Wanneer je gaat Jos, groet de zee van mij,
de onversletene, de onverschillige en goede,
vertrouwde-onbetrouwbare (weest op uw hoede)
het enig land in Holland met de onbetreden paden,
de naakte met zijn slepende gewaden.
Jij zult haar handschrift zien, het volle grove
van lang-gekrulde golven, en het fijne:
van stokjes, drogend schuim gemaakte lijnen
op ’t zand, je zult zijn brullen horen
zijn fijnst gefluister in je open oren,
jij, die al oog en oor bent. En geloven
al wat zij tekent, en zijn lied.
De ruglings rustende, de steigerende, grijze
de onbezonnene en wijze
de ongeschondene hermaphrodiet:
de zee, die ik verliet en die mij niet verliet.
Bij alle heimwee naar de zee
betrek ik voortaan jullie twee.
23-2-1963
Nog zo’n prachtige uitgave (in 125 exemplaren) binnen de onder de Korenmaat-drukwerkjes van de Hof van Jan. Het gedicht is niet eerder gebundeld, ook niet in De oude kustlijn, met Vasalis' nagelaten gedichten.
M. Vasalis (preudoniem van Margaretha Droogleever Fortyn-Leenmans, 1909-1998) groeide op aan de rand van Scheveningen en de zee is haar altijd blijven fascineren. Dat blijkt ook uit dit gelegenheidsgedicht, een ode aan de zee.
Uit het colofon:
Nostalgique van M. Vasalis werd eerder gepubliceerd in de opstellenbundel Beeld en interpretatie van W. Jos de Gruyter. Het boek verscheen, op instigatie van Groningse vrienden, in 1964, nadat De Gruyter (1899-1979) een jaar eerder het directeurschap van het Gronings Museum verruild had voor de functie van hoofdconservator moderne kunst van het Haagse Gemeentemuseum.
