maandag 28 mei 2018
Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde
Het water gaat er anders dan voorheen
De stroom van een rivier hou je niet tegen
Het water vindt er altijd een weg omheen
Misschien eens gevuld door sneeuw en regen
Neemt de rivier mijn kiezel met zich mee
Om hem dan glad en rond gesleten
Te laten rusten in de luwte van de zee
Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde
Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten
Ik leverde bewijs van mijn bestaan
Omdat door het verleggen van die ene steen
De stroom nooit meer dezelfde weg kan gaan
Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde
Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten
Ik leverde bewijs van mijn bestaan
Omdat door het verleggen van die ene steen
Het water nooit dezelfde weg zal gaan
1988
Beluister hier
Naar aanleiding van het overlijden van Shireen Strooker plaatste ik gisteren in deze rubriek een lied van dichter-zanger Bram Vermeulen, haar geliefde van 1984 tot aan zijn overlijden in 2004. Tot mijn verbazing zag ik dat ik hier niet eerder een tekst van zijn hand opnam. Dat maak ik vandaag graag goed.
De Steen is afkomstig van zijn solo-LP Rode wijn, uit 1988 en is ook gezongen door Stef Bos (2011). Bekend is het lied vooral in de televisieuitvoeringen (sinds 1992) door Paul de Leeuw.
Liedauteurs komen er soms bekaaid vanaf. Vaak zag ik in overlijdensadvertenties een citaat van Geen kind meer (van Jan Boerstoel), met als bron… Karin Bloemen. En De steen dus, met als vermeend auteur Paul de Leeuw.
Doet me denken aan die keer dat op de autoradio Make you feel my love klonk, waarop mijn passagier verbaasd zei: “Ik wist helemaal niet dat Bob Dylan liedjes van Adele gezongen heeft!”
