maandag 05 maart 2018
Rühmen, das ists! - Rilke
Mooie dingen, allemaal mooie dingen:
je hand die voor het eerst een kattenvacht streelt,
je moeder die bezorgd je knie verbindt,
zes moegedraafde paarden in de zon,
het onweer waar augustus mee begon,
Diana’s hand die naar je broek afgleed,
haar lichaam waar je blind de weg in vond,
de kleur van een kwatrijn van J.C. Bloem,
Nick Cave die dwars door Paradiso zong,
een woord als moerbei, huisraad, ravelijn,
de vondst van een nog net niet schurftig rijm:—
mooie dingen, allemaal mooie dingen
zoals de treinen waarop ik gezoend heb,
het zachte golven van een dranklokaal,
een meisjeskamer die naar adel geurt,
het wonder dat geen dag zich ooit herhaalt,
o mooie dingen en mijn mond benoemt het
voor ik me met het domme zwart verzoend heb.
20i6
Hoewel er veel uitgaven liggen te wachten, keer ik nog even terug naar Slordig van geluk, de laatste bundel van Menno Wigman (zie hier en hier en hier). Twee jaar geleden kreeg hij te horen dat zijn in 2014 geconstateerde hartkwaal – een beschadiging van zijn hart als gevolg van een allergische reactie in zijn jeugd – zo ernstig was dat hij daar binnen enkele jaren aan zo kunnen overlijden. Dat onheil is ook het thema van de bundel.
Ik kom erop terug omdat ik in de auto zat toen in De Nieuws BV (Radio-1) de donderdagmiddagse rubriek Het Allermooiste voorbijkwam. Daarin vertelt een BN’er over zijn mooiste boek, tentoonstelling of concert. Vandaag was dat Sjarel Ex, directeur van Museum Boijmans van Beuningen. Hij had Slordig van geluk gekozen en las daaruit drie gedichten voor. Ter inleiding vertelde hij over Menno Wigman, de dichter van boze gedichten die zacht werd nadat zo vroeg in zijn leven die onheilstijding kwam. Vervolgens las hij Opname (zie hier), het boze gedicht Een halve eeuwigheid – erfenis van dat vorige leven dus – en bovenstaand gedicht, dat hij het mooiste gedicht van Wigman noemde.
Het is het slotstuk uit Slordig van geluk en bij het wikken en wegen, begin februari, welke drie titels ik zou kiezen, kwam het een paar keer heel dichtbij. Vanmiddag kreeg ik spijt dat ik andere gedichten toch liet voorgaan. Vandaar nu alsnog. Met dank aan Sjarel Ex.
O ja, Rühmen is eren - Mooie dingen dus
