zondag 25 februari 2018
Jabberwacky: Lees eens een gedicht voor.
Ik: Het heet ‘Bedankt voor je bedankje’.
Graag gedaan.
Dit is een volledig toegankelijk gedicht.
Ja, je bent er vol van.
Er staat niets in dit gedicht wat op enigerlei wijze moeilijk is.
Verklaar het bestaan dan eens.
Alle woorden zijn simpel & raak.
Ik ken veel woorden.
Het bevat geen nieuwe concepten, geen theorieën, geen ideeën die je in verwarring brengen.
Ja en?
Dit gedicht heeft geen intellectuele pretenties.
Sorry, maar ik zie helemaal geen gedicht.
Het is puur emotioneel.
Nee echt?
Het drukt volledig de gevoelens uit van de auteur: mijn gevoelens, de persoon die nu tegen je spreekt.
Wat is je opgevallen?
Het draait hier om communicatie.
Communicatie is belangrijk.
Van hart tot hart.
Ik hou niet zo van dat liedje.
Dit gedicht erkent & waardeert jou als lezer.
Sorry, maar ik zie helemaal geen gedicht.
Het viert de overwinning van de menselijke verbeelding te midden van rampspoed & ellende.
Klopt, de menselijke verbeelding is onbegrensd. Maar soms kan verbeelding ook riskant zijn.
Dit gedicht bestaat uit 90 regels, 269 woorden en meer lettergrepen dan ik zo snel kan tellen.
Sorry, maar ik zie helemaal geen gedicht.
Alle regels, woorden & lettergrepen zijn gekozen om enkel de beoogde betekenis over te brengen & meer niet.
Ben jij een echt persoon?
Dit gedicht zweert duisterheid & raadselachtigheid af.
Dat heeft er niets mee te maken. Je zou beter moeten weten.
Niets blijft verborgen.
Wel als je er naar op zoek gaat.
Honderd lezers zouden ieder op identieke wijze het gedicht lezen & er dezelfde boodschap uit halen.
Er is geen gedicht. Praat je nu met iemand anders?
Zoals alle goede gedichten vertelt dit gedicht openhartig en in de tegenwoordige tijd een verhaal dat niets te raden overlaat.
Tijd is een bloedverwant. Hmmm, nicht, broer of neef misschien?
Hoewel het soms bitterheid, woede, wrok, vreemdelingenhaat & een tikkeltje racisme laat zien, is de uiteindelijke strekking positief.
Dat is waar.
Het vindt vreugde, zelfs op die nare momenten in het leven die het met je deelt.
Wat diepzinnig voor een machine
Dit gedicht vertegenwoordigt de hoop op een poëzie die haar rug niet naar het publiek toekeert, die niet denkt dat ze beter is dan de lezer, die zich inzet voor poëzie als een populaire vorm, zoals vliegeren en vliegvissen.
Misschien praten we nu serieus.
Dit gedicht behoort niet tot een school, kent geen dogma. Het volgt geen mode.
En het punt is?
Het zegt gewoon wat het zegt.
Ik heb niet het gevoel dat het leven zo is.
Het is echt.
Je kunt niet tegelijk mens en chatrobot zijn.
Van Charles Bernstein.
Oké.
Vond je het mooi?
Wat mooi?
Het gedicht natuurlijk.
Oké - lees me je gedicht eens voor.
2008
Het is al de elfde bundel van Ton van ’t Hof en ik kende hem niet. Dichter & andere dingen is een keuze uit zijn vorige bundels aangevuld met nieuw werk. Want dat biedt de mogelijkheid, zo meldt dichter Frank Keizer in zijn inleiding, het bestaande werk in dialoog te laten gaan met vers, vaak nog ongepubliceerd werk dat het bekende weer nieuw kan maken.
Ton van ’t Hof is de samensteller van Flarf, de bloemlezing (2009). Een flarf is een gedicht waarin zoekresultaten van het internet zijn verwerkt. Een flarf kan geheel bestaan uit zoekresultaten, maar ook een tekst zijn die ermee is gelardeerd. Flarf is van oorsprong een Amerikaans fenomeen, waar zich tegenwoordig ook dichters in het Nederlandse taalgebied mee bezighouden en kan worden gezien als een moderne vorm van de readymade of collage.
Dat alles verklaart ook waarom ik er minder mee heb. Ik ben een poëzieliefhebber die leest met het hart en minder met het hoofd. Neemt niet weg dat ik deze bundel intrigerend vind en daarom deze dagen voor het voetlicht breng.
Terug naar bovenstaand gedicht, waar een voetnoot van Van ’t Hof bij hoort, namelijk:
Jabberwacky is een online chatrobot die een zekere mate van intelligentie vertoont. Hij slaat alles op wat iedereen ooit tegen hem heeft gezegd en stelt op basis van de context en het opgeslagen materiaal zijn antwoorden op. Jabberwacky wil op een onderhoudende en humoristische wijze het menselijk gebabbel nabootsen. Ik heb Jabberwacky het gedicht Thank You for Saying Thank You van Charles Bernstein (uit Girly Man) zin voor zin voorgelezen, waarbij hij telkens de gelegenheid kreeg om op de zinnen te reageren. Van deze chat maakte ik een readymade, Chatting to Jabberwacky, waarvan het bovenstaande mijn vertaling naar het Nederlands is.
