donderdag 04 januari 2018
hij stond al uren van tevoren
te wachten bij de watertoren
zijn haar lag als een nette deken
de kreukels uit zijn das gestreken
en door zijn hoofd maalt steeds het lied:
komt ze wel of komt ze niet
gelaten staat hij zo al uren
naar de lege weg te turen
en net als hij naar huis wil gaan
beweegt er iets en o daar komt ze aan
en in zijn hoofd klinkt het dan zacht:
ik heb niet voor niets op haar gewacht
twee harten
eens per jaar
dicht bij elkaar
twee harten
aan de oever van de Lek
op de afgesproken plek
ze komen elke lente hier
bij de bocht van de rivier
op hetzelfde uur van dezelfde dag
waarvan niets of niemand weten mag
onder diezelfde lentezon
waar het allemaal begon
twee harten
eens per jaar
dicht bij elkaar
twee harten
aan de oever van de Lek
op de afgesproken plek
de avond glijdt stil in de nacht
hij streelt haar haar en kust haar zacht
ze zijn nu in het paradijs
maar dan moet zij naar huis
tot op die dag ze kwam niet meer
maar hij bleef komen telkens weer
eerst nog hoopvol dan verloren
en altijd onder die watertoren
en door zijn hoofd klinkt nog het lied:
komt ze wel of komt ze niet
twee harten
komen nooit meer
bij elkaar
hij wacht er
aan de oever van de Lek
op de afgesproken plek
2017
Gelegenheidstrio Vreemde Kostgangers: Boudewijn de Groot (teksten, zang en snaren), George Kooymans en Henny Vrienten (muziek, zang, snaren en toetsen). Maar op de pasverschenen tweede cd, getiteld Nachtwerk, springt juist het ene lied eruit waarvan de tekst niet door Boudewijn de Groot, maar Henny Vrienten geschreven is.
Elkaar ooit ontmoet op die plek: onder diezelfde lentezon waar het allemaal begon. En elk jaar keren zij er terug: ze komen elke lente hier bij de bocht van de rivier. Beiden zijn getrouwd, waardoor niets of niemand weten mag… Maar dan komt het moment dat zij het paradijs definitief verruilt voor naar huis. Hij blijft komen: eerst nog hoopvol dan verloren en altijd onder die watertoren […] hij wacht er aan de oever van de Lek op de afgesproken plek
